Verbum

рады́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па перадачы і прыёме паведамленняў па радыё.

|| ж. рады́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

фіта́, -ы́, ДМ фіце́, ж.

Перадапошняя літара старога рускага алфавіта, якая была запазычана з грэчаскай мовы для перадачы гука «ф» у словах грэчаскага паходжання.

перада́тачны, -ая, -ае.

1. Які прызначаны, служыць для перадачы каго-, чаго-н.

П. механізм.

П. пункт.

2. Які пацвярджае перадачу чаго-н. каму-н.

П. акт.

электраперада́ча, -ы, мн. -ы, -да́ч, ж.

1. Перадача электраэнергіі на адлегласць.

2. Комплекс збудаванняў для такой перадачы.

Лінія электраперадач.

|| прым. электраперада́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

чырк, выкл.

1. Ужыв. гукапераймальна для перадачы кароткага гуку пры трэнні.

2. у знач. вык. Ужыв. ў знач. дзеясл. чыркаць (разм.).

На кавалку паперы — ч. ды ч.

ка́бель, -ю, мн. -і, -яў, м.

Адзін або некалькі герметычна ізаляваных правадоў, якія служаць для перадачы на адлегласць электраэнергіі або электрычных сігналаў.

Тэлефонны к.

|| прым. ка́бельны, -ая, -ае.