лысе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

Паступова станавіцца лысым.

|| зак. аблысе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е, злысе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е і палысе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; наз. аблысе́нне, -я, н. і палысе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ста́расць, -і, ж.

1. Перыяд жыцця пасля сталасці, калі паступова адбываецца аслабленне дзейнасці арганізма.

С. прыгнула да зямлі.

С. — не радасць (прыказка).

2. Доўгачасовае існаванне; зношанасць.

Слуп зваліўся ад старасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

танке́тка², -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Суцэльная падэшва, якая паступова патаўшчаецца ад наска да пяткі.

Туфлі на танкетцы.

2. мн. Лёгкі жаночы абутак на такой падэшве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

драбне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Станавіцца меншым па велічыні, памеры.

Лес паступова драбнеў.

Дождж драбнее.

2. перан. Траціць ранейшую значнасць.

Інтарэсы драбнеюць.

|| зак. здрабне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

|| наз. драбне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накапі́цца, ‑копіцца; зак.

Паступова сабрацца, павялічыцца ў якой‑н. колькасці; назапасіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паназапа́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Назапасіць паступова ў вялікай колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ушчэ́рб, ‑у, м.

Становішча месяца ў апошняй фазе, калі яго серп паступова памяншаецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шкляне́ць, ‑ее; незак.

Ператварацца ў шкло. // Станавіцца падобным на шкло. Вочы паступова шклянелі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панабыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Набыць, нажыць паступова многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панажыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Нажыць паступова што‑н. (пра маёмасць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)