Ахмы́лкапамылка’ (Шат.), ахмыляцца ’памыляцца’ (Шат.). Ад абмылка, абмыляцца ’тс’ з распадабненнем губных, магчыма, пад уплывам іншых слоў тыпу рус. маск. хмы́лом ’хутка, паспешна’. Гл. мыляць, памылка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ля́псус ’недарэчная, грубая памылка’ (ТСБМ). Новае запазычанне з польск. ці рус. моў, у якіх — з лац. lapsus ’паданне, падзенне’, ’памылка’, ’памылковы крок’ (Слаўскі, 4, 50; Лёхін, 413).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

хі́бнасць, ‑і, ж.

1. Памылка, няправільнасць, недакладнасць. Стылістычныя хібнасці.

2. Спец. Розніца паміж сапраўднай велічынёю чаго‑н. і велічынёю, атрыманай пры вымярэнні; адхіленне ад зададзенай велічыні; недакладнасць. Абсалютная хібнасць. Адносная хібнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недакла́днасць, ‑і; ж.

1. Уласцівасць недакладнага. Недакладнасць вылічэнняў: Недакладнасць звестак.

2. Адхіленне ад ісціны, памылка; няправільнасць. Таня падчас па тры і чатыры разы правярала падлікі і кожны раз знаходзіла дробныя недакладнасці. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мімаво́льны нево́льный; (не зависящий от воли — ещё) непроизво́льный;

~ная памы́лка — нево́льная оши́бка;

м. рух — нево́льное (непроизво́льное) движе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абмы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.

Абл. Памылка. Адным словам, думаў Васіль, абмылкаю вялікаю прыйшоў на свет гэты чалавек. Колас. Анупрэй згаджаўся, што ён віноўнік церні таварышамі, што ён зрабіў цяжкую абмылку. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Спудлава́ць ‘прамахнуцца’ (Касп.), спудлі́ць ‘зрабіць памылку, прамахнуцца’ (Сцяшк. Сл.). З польск. spudłować, pudłować ‘тс’, pudło ‘промах, памылка’ < нова-в.-ням. Pudelпамылка’, pudeln ‘зрабіць промах, памылку (пры гульні ў кеглі)’; гл. Кюнэ, Poln., 99; параўн. Брукнер, 447.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

страшэ́нны стра́шный, ужа́сный; чудо́вищный;

~ннае злачы́нства — стра́шное (ужа́сное, чудо́вищное) преступле́ние;

~нная памы́лка — стра́шное заблужде́ние;

~нныя паку́ты — ужа́сные му́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Аднацё́пкапамылка пры снаванні красён’ (Бяльк.). Відаць, да цёпкацца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Арэле́зіць ’абразіць’ (Бяльк.). Няясна. Магчыма, памылка перапісвання: а(б)рэмізіць?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)