праса́ліцца, ‑ліцца; зак.
Запэцкацца, насыціцца салам, тлушчам. Папера прасалілася наскрозь.
прасалі́цца, ‑со́ліцца; зак.
Набрацца соллю, стаць прасоленым. Сала прасалілася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прамо́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Стаць наскрозь мокрым, вільготным. Наскрозь прамоклі шынялі Пад праліўным дажджом. Астрэйка. Абутак прамок адразу, а далей паступова прамакала і адзенне. Маўр. // Апынуцца ў мокрым адзенні, абутку. Ногі прамоклі. □ Хутка я ўвесь прамок, а па твары каціліся буйныя кроплі поту... Анісаў.
•••
Прамокнуць да ніткі — зусім прамокнуць, стаць мокрым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лю́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Р мн. ‑бак; ж.
Разм. Ласкавы зварот да жанчыны, дзяўчыны. — Я, любка, мужчын наскрозь бачу. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праме́рзнуць, -ну, -неш, -не; прамёрз, -ме́рзла; -ні; зак.
1. Моцна змерзнуць ад холаду; адубець.
Ён вельмі прамёрз у дарозе.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Змерзнуць, зледзянець наскрозь.
Сажалка прамерзла да дна.
|| незак. прамярза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. прамярза́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
праткну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.
Пракалоць чым‑н. наскрозь. Гэты [зубр], здаецца, немалады. Але рогі па-маладому вострыя. Такі рог праткне наскрозь. Шамякін. Знятую трубку кары Коля перагнуў на сярэдзіне, зверху праткнуў пруцікам. Жычка.
•••
Пальца не праткнуць — пра вялікі, цесны натоўп. У магазіне было бітком пабіта людзей — пальца не праткнеш. Капыловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пракусі́ць, ‑кушу, ‑кусіш, ‑кусіць; зак., што.
Упіўшыся зубамі, нанесці глыбокую рану; наскрозь прагрызці. Сабака пракусіў нагу. □ [Марта] да крыві пракусіла ніжнюю губу. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прастрэ́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.
Страляючы, прабіць наскрозь. — Другому [дыверсанту] пагранічнік прастрэліў руку, каб выбіць зброю, бо ён забіў бы Моначы. Прокша.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
працвісці́ 1, ‑цвіце; зак.
Цвісці некаторы час. Яблыня працвіла дзесяць дзён.
працвісці́ 2, ‑цвіце; зак.
З усіх бакоў, наскрозь, навылёт праняцца цвіллю, праплеснець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
навылётны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які праходзіць наскрозь ад аднаго канца да другога праз унутраную частку чаго‑н. [Вера:] У таварыша маёра навылётнае кулявое раненне. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прачака́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.
1. Зрабіць чаканку чаго‑н.; аздобіць чаканкай.
2. Чаканячы, прабіць наскрозь.
3. і без дап. Чакапіць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)