пракусі́ць, ‑кушу, ‑кусіш, ‑кусіць; зак., што.

Упіўшыся зубамі, нанесці глыбокую рану; наскрозь прагрызці. Сабака пракусіў нагу. □ [Марта] да крыві пракусіла ніжнюю губу. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)