ле́пшы, -ая, -ае.

Выш. і найвыш. ст. да прыметніка добры. Лепшыя людзі вытворчасці.

Самае лепшае насенне.

◊

У лепшым выпадку (разм.) — пры самых спрыяльных абставінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насення... (гл. насенне...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «насенне...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: насеннясховішча, насеннявод, насенняводства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарну́шка¹, -і, ДМ -шцы, ж.

Аднагадовая травяністая расліна сямейства казяльцовых, чорнае насенне якой выкарыстоўваецца як вострая прыправа.

Хлеб з чарнушкай.

|| прым. чарну́шкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

яравізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

Падвергнуць (падвяргаць) насенне апрацоўцы, якая паскарае працэс яго росту і выспявання.

|| наз. яравіза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насеннясхо́вішча, ‑а, н.

Памяшканне, дзе захоўваецца насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаразві́ты, -ая, -ае.

Які не дасягнуў пэўнага развіцця, затрымаўся ў росце, развіцці або вылучаецца недастатковым развіццём разумовых здольнасцей.

Недаразвітае насенне.

Недаразвітае дзіця.

|| наз. недаразві́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пры́месь, -і, мн. -і, -ей, ж.

Дадатковы элемент у складзе чаго-н.; дамешак.

Ачысціць насенне ад прымесей.

|| прым. пры́месны, -ая, -ае (спец.).

Прымесныя элементы ў фарбах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абнасе́ніцца, ‑ніцца; зак.

Спец. Даць насенне (аб раслінах).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абеззара́жваць несов. обеззара́живать;

а. ваду́ — обеззара́живать во́ду;

а. насе́нне — обеззара́живать семена́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гату́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

Разрад, катэгорыя чаго-н. (першапачаткова тавару) па якасці, расцэнцы і пад.; сорт.

Мука першага гатунку.

|| прым. гатунко́вы, -ая, -ае.

Гатунковае насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)