жале́йка, -і, ДМе́йцы, мн. -і, -ле́ек, ж.

Беларускі і рускі народны інструмент у выглядзе дудкі з раструбамі.

|| прым. жале́йкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

балала́йка, -і, ДМа́йцы, мн. -і, -ла́ек, ж.

Народны трохструнны музычны інструмент з корпусам трохвугольнай формы.

|| прым. балала́ечны, -ая, -ае.

Б. аркестр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цымба́лы, -аў.

Народны музычны інструмент у выглядзе трапецападобнай скрынкі з металічнымі струнамі, па якіх удараюць драўлянымі малаточкамі.

|| прым. цымба́льны, -ая, -ае.

Цымбальныя струны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарсу́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Народны суд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарандо́ла, ‑ы. ж.

Старадаўні правансальскі народны танец.

[Фр. farandole.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашу́г, ‑а, м.

Народны пясняр у каўказскіх народаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засяда́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

Прадстаўнік насельніцтва, выбраны для ўдзелу ў разглядзе грамадскіх і крымінальных спраў у судзе.

Народны з.

|| прым. засяда́цельскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наркамзе́м м., ист. (наро́дны камісарыя́т земляро́бства) наркомзе́м (наро́дный комиссариа́т земледе́лия)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́ндуры, нескл., н.

Грузінскі народны трохструнны шчыпковы музычны інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гусачо́к, ‑чка, м.

Беларускі народны танец, блізкі да карагода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)