нацэ́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак.

1. Навесці зброю на якую-н. цэль.

Н. вінтоўкі.

2. перан., каго-што. Накіраваць, даць пэўны напрамак дзеянням.

Н. калектыў на выкананне задання.

|| незак. нацэ́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збо́чыць, -чу, -чыш, -чыць; зак.

Сысці або з’ехаць убок, даючы каму-н. дарогу, ці звярнуць убок дарогі, мяняючы напрамак руху.

Збоч, бо не размінешся з возам.

З. у завулак.

|| незак. збо́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

струме́нь, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Вузкі паток вадкасці, святла, газу і інш.

С. вады.

Паветраны с.

2. перан., чаго або які. Напрамак, рыса дзейнасці ў чым-н.

Гумарыстычны с. у творчасці паэта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перадзві́жніцтва, ‑а, н.

Рэалістычны напрамак у рускім жывапісе другой паловы XIX ст., створаны перадзвіжнікамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канфармі́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да канфармізму. Канфармісцкі напрамак у сучасным амерыканскім літаратуразнаўстве.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́ктар, ‑а, м.

Спец. Адрэзак прамой, які мае пэўнае становішча і напрамак. Раскладанне вектара.

[Ад лац. vector — які вязе, нясе.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэфлексало́гія, ‑і, ж.

Напрамак у псіхалогіі, які разглядае ўсю псіхічную дзейнасць як сукупнасць рэфлексаў.

[Ад слова рэфлекс і грэч. logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́чышча, -а, мн. -ы, -ышч і -аў, н.

1. Паглыбленне ў грунце, па якім цячэ вадзяная плынь.

Р. ракі.

2. перан. Напрамак, шлях развіцця чаго-н.

Накіраваць гаворку ў патрэбнае р.

У рэчышчы рамантычных традыцый.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кантыя́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кантыянства, да кантыянцаў. Кантыянскі ідэалістычны напрамак у філасофіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

і́скраўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дзейнасці бальшавіцкай газеты «Іскра». Іскраўскі напрамак. Іскраўскія групы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)