аметы́ст
‘мінерал’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аметы́ст |
аметы́сты |
| Р. |
аметы́сту |
аметы́стаў |
| Д. |
аметы́сту |
аметы́стам |
| В. |
аметы́ст |
аметы́сты |
| Т. |
аметы́стам |
аметы́стамі |
| М. |
аметы́сце |
аметы́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нефры́т², -у, М -ры́це, м.
Малочнабелы або зеленаваты мінерал, які ідзе на выраб упрыгожанняў і інш.
|| прым. нефры́тавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
апа́л², -у, м.
Мінерал, бледны шклопадобны камень, некаторыя гатункі якога лічацца каштоўнымі.
Пярсцёнак з белым апалам.
|| прым. апа́лавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
грана́т², -у, М -на́це, м.
Мінерал класа сілікатаў каштоўны камень пераважна цёмна-чырвонага колеру.
|| прым. грана́тавы, -ая, -ае.
Г. бранзалет.
Г. колер.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
даламі́т, -у, М -мі́це, м.
Мінерал шаравата-белага колеру, які складаецца з вуглякіслых солей кальцыю і магнію.
|| прым. даламі́тавы, -ая, -ае.
Даламітавыя залежы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лазуры́т, -у, М -ры́це, мн. -ы, -аў, м.
Мінерал сіняга колеру; выкарыстоўваецца для дробных вырабаў, упрыгожанняў, прыгатавання фарбаў (ультрамарыну).
|| прым. лазуры́тавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тальк, -у, м.
Слаісты мяккі мінерал звычайна белага колеру, які выкарыстоўваецца ў выглядзе парашку ў тэхніцы і медыцыне.
Прысыпаць талькам.
|| прым. та́лькавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кінава́р, -ы, ж. (спец.).
Мінерал чырвонага колеру розных адценняў (сярністая ртуць), сыравіна для атрымання ртуці, а таксама фарба з гэтага мінералу.
|| прым. кінава́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тапа́з, -у, мн. -ы, -аў, м.
Мінерал з групы сілікатаў, асобныя крышталі якога дзякуючы бляску і прыгожаму колеру выкарыстоўваюцца як каштоўныя камяні.
|| прым. тапа́завы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ага́т, -у, М ага́це, м.
Цвёрды мінерал, які складаецца са слаёў рознай афарбоўкі, выкарыстоўваецца для ўпрыгажэнняў, дробных вырабаў і ў тэхніцы.
|| прым. ага́тавы, -ая, -ае.
Агатавыя вочы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)