піяно́ла, ‑ы, ж.

Пнеўма-механічны інструмент для ігры на піяніна без піяніста, а таксама раяль, піяніна з такім інструментам.

[Англ. pianola.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздражня́льнік, ‑а, м.

Тое, што ўздзейнічае на арганізм, выклікаючы ў ім якую‑н. рэакцыю, раздражненне. Хімічны раздражняльнік. Механічны раздражняльнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суфо́зія, ‑і, ж.

Спец. Механічны выпас дробных мінеральных часцінак і раствораных рэчываў вадою, якая фільтруецца ў тоўшчы горных парод.

[Ад лац. suffossio — падкопванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шкату́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Невялікая скрыначка з вечкам для захоўвання дробных рэчаў.

○

Музычная шкатулка — механічны завадны музычны інструмент у выглядзе скрыначкі, з якой гучыць якая-н. мелодыя.

|| прым. шкату́лачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

катры́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Пераносны механічны арган у выглядзе металічнай скрынкі, на якім ігралі вандроўныя музыканты.

◊

Завесці катрынку (разм., неадабр.) — пачаць дакучлівую размову, гаварыць адно і тое ж.

|| прым. катры́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

відэамагнітафо́н, ‑а, м.

Электронна-механічны апарат для адначасовага запісу на магнітную стужку электрычных сігналаў адлюстравання і гуку з далейшым іх узнаўленнем.

[Лац. video — бачу і грэч. magnētis — магніт і phōnē — гук.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскі́двальнік, ‑а, м.

1. Той, хто займаецца раскідваннем чаго‑н. Раскідвальнік сена.

2. Прыстасаванне для раскідвання чаго‑н. Механічны раскідвальнік угнаенняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абдзіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да абадраць, абдзерці.

2. Спец. Механічны спосабам знімаць з зерня абалонку; знімаць верхні слой чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парамато́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Спец. Які мае адносіны да параматора.

2. Які мае паравыя рухавікі (пра механічны флот у адрозненне ад паруснага і вёславага).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

катры́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Пераносны механічны арган у выглядзе невялікай скрынкі, на якім ігралі вандроўныя музыканты.

•••

Завесці катрынку гл. завесці.

[Ад назвы фр. песенькі «charmante Catherine», якая выконвалася на гэтым інструменце.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)