механі́чны, -ая, -ае.

1. гл. механіка, механізм.

2. Машынальны, які не рэгулюецца свядомасцю; аўтаматычны.

Механічная работа.

Запомніць механічна (прысл.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

механі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. механі́чны механі́чная механі́чнае механі́чныя
Р. механі́чнага механі́чнай
механі́чнае		 механі́чнага механі́чных
Д. механі́чнаму механі́чнай механі́чнаму механі́чным
В. механі́чны (неадуш.)
механі́чнага (адуш.)		 механі́чную механі́чнае механі́чныя (неадуш.)
механі́чных (адуш.)
Т. механі́чным механі́чнай
механі́чнаю		 механі́чным механі́чнымі
М. механі́чным механі́чнай механі́чным механі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

механі́чны

1. в разн. знач. механи́ческий;

м. рух — механи́ческое движе́ние;

~нае абсталява́нне — механи́ческое обору́дование;

м. цэх — механи́ческий цех;

~нае запаміна́нне — механи́ческое запомина́ние;

2. филос. механи́ческий, механисти́ческий;

м. матэрыялі́зм — механи́ческий (механисти́ческий) материали́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

механі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да механікі (у 1 знач.). Механічны рух. Механічная энергія.

2. Які дзейнічае пры дапамозе механізмаў, машын; які апрацоўваецца пры дапамозе механізмаў. Механічныя граблі.

3. Звязаны з вырабам, рамонтам машын і механізмаў. Механічны цэх.

4. Тое, што і механістычны. Механічны матэрыялізм.

5. перан. Які дзейнічае без ўдзелу свядомасці; аўтаматычны. Механічнае завучванне прачытанага. □ Некалькі дзён марнаваўся няўдалы перапісчык над простаю, чыста механічнаю работаю і часта збіваўся з тропу. Колас. // Міжвольны. Механічныя жэсты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

механі́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Унутраная частка машыны, прылады, апарата і пад., якая прыводзіць іх у дзеянне.

Гадзіннікавы м.

2. перан. Унутраная сістэма чаго-н., што вызначае парадак якога-н. віду дзеяння.

Дзяржаўны м.

Гаспадарчы м.

3. чаго. Сукупнасць працэсаў, з якіх складаецца якая-н. фізічная, хімічная, фізіялагічная і пад. з’ява.

М. хімічнай рэакцыі.

|| прым. механі́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

меха́ніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

1. Раздзел фізікі аб руху цел у прасторы і сілах, якія выклікаюць гэты рух.

Тэарэтычная м.

2. Галіна тэхнікі, што займаецца пытаннямі прымянення вучэння пра рух і сілы для вырашэння практычных задач.

Прыкладная м.

3. перан. Складаная будова, сутнасць чаго-н. (разм.).

Хітрая м.

○

Нябесная механіка — раздзел астраноміі, які вывучае рух нябесных цел Сонечнай сістэмы.

|| прым. механі́чны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

М. рух.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рамо́нтна-механі́чны ремо́нтно-механи́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аку́стыка-механі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аку́стыка-механі́чны аку́стыка-механі́чная аку́стыка-механі́чнае аку́стыка-механі́чныя
Р. аку́стыка-механі́чнага аку́стыка-механі́чнай
аку́стыка-механі́чнае		 аку́стыка-механі́чнага аку́стыка-механі́чных
Д. аку́стыка-механі́чнаму аку́стыка-механі́чнай аку́стыка-механі́чнаму аку́стыка-механі́чным
В. аку́стыка-механі́чны (неадуш.)
аку́стыка-механі́чнага (адуш.)		 аку́стыка-механі́чную аку́стыка-механі́чнае аку́стыка-механі́чныя (неадуш.)
аку́стыка-механі́чных (адуш.)
Т. аку́стыка-механі́чным аку́стыка-механі́чнай
аку́стыка-механі́чнаю		 аку́стыка-механі́чным аку́стыка-механі́чнымі
М. аку́стыка-механі́чным аку́стыка-механі́чнай аку́стыка-механі́чным аку́стыка-механі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ана́тама-механі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ана́тама-механі́чны ана́тама-механі́чная ана́тама-механі́чнае ана́тама-механі́чныя
Р. ана́тама-механі́чнага ана́тама-механі́чнай
ана́тама-механі́чнае		 ана́тама-механі́чнага ана́тама-механі́чных
Д. ана́тама-механі́чнаму ана́тама-механі́чнай ана́тама-механі́чнаму ана́тама-механі́чным
В. ана́тама-механі́чны (неадуш.)
ана́тама-механі́чнага (адуш.)		 ана́тама-механі́чную ана́тама-механі́чнае ана́тама-механі́чныя (неадуш.)
ана́тама-механі́чных (адуш.)
Т. ана́тама-механі́чным ана́тама-механі́чнай
ана́тама-механі́чнаю		 ана́тама-механі́чным ана́тама-механі́чнымі
М. ана́тама-механі́чным ана́тама-механі́чнай ана́тама-механі́чным ана́тама-механі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фі́зіка-механі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фі́зіка-механі́чны фі́зіка-механі́чная фі́зіка-механі́чнае фі́зіка-механі́чныя
Р. фі́зіка-механі́чнага фі́зіка-механі́чнай
фі́зіка-механі́чнае		 фі́зіка-механі́чнага фі́зіка-механі́чных
Д. фі́зіка-механі́чнаму фі́зіка-механі́чнай фі́зіка-механі́чнаму фі́зіка-механі́чным
В. фі́зіка-механі́чны (неадуш.)
фі́зіка-механі́чнага (адуш.)		 фі́зіка-механі́чную фі́зіка-механі́чнае фі́зіка-механі́чныя (неадуш.)
фі́зіка-механі́чных (адуш.)
Т. фі́зіка-механі́чным фі́зіка-механі́чнай
фі́зіка-механі́чнаю		 фі́зіка-механі́чным фі́зіка-механі́чнымі
М. фі́зіка-механі́чным фі́зіка-механі́чнай фі́зіка-механі́чным фі́зіка-механі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)