механі́чны, -ая, -ае.

1. гл. механіка, механізм.

2. Машынальны, які не рэгулюецца свядомасцю; аўтаматычны.

Механічная работа.

Запомніць механічна (прысл.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

механі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. механі́чны механі́чная механі́чнае механі́чныя
Р. механі́чнага механі́чнай
механі́чнае
механі́чнага механі́чных
Д. механі́чнаму механі́чнай механі́чнаму механі́чным
В. механі́чны (неадуш.)
механі́чнага (адуш.)
механі́чную механі́чнае механі́чныя (неадуш.)
механі́чных (адуш.)
Т. механі́чным механі́чнай
механі́чнаю
механі́чным механі́чнымі
М. механі́чным механі́чнай механі́чным механі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

механі́чны

1. в разн. знач. механи́ческий;

м. рух — механи́ческое движе́ние;

~нае абсталява́нне — механи́ческое обору́дование;

м. цэх — механи́ческий цех;

~нае запаміна́нне — механи́ческое запомина́ние;

2. филос. механи́ческий, механисти́ческий;

м. матэрыялі́зм — механи́ческий (механисти́ческий) материали́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

механі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да механікі (у 1 знач.). Механічны рух. Механічная энергія.

2. Які дзейнічае пры дапамозе механізмаў, машын; які апрацоўваецца пры дапамозе механізмаў. Механічныя граблі.

3. Звязаны з вырабам, рамонтам машын і механізмаў. Механічны цэх.

4. Тое, што і механістычны. Механічны матэрыялізм.

5. перан. Які дзейнічае без ўдзелу свядомасці; аўтаматычны. Механічнае завучванне прачытанага. □ Некалькі дзён марнаваўся няўдалы перапісчык над простаю, чыста механічнаю работаю і часта збіваўся з тропу. Колас. // Міжвольны. Механічныя жэсты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

механі́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Унутраная частка машыны, прылады, апарата і пад., якая прыводзіць іх у дзеянне.

Гадзіннікавы м.

2. перан. Унутраная сістэма чаго-н., што вызначае парадак якога-н. віду дзеяння.

Дзяржаўны м.

Гаспадарчы м.

3. чаго. Сукупнасць працэсаў, з якіх складаецца якая-н. фізічная, хімічная, фізіялагічная і пад. з’ява.

М. хімічнай рэакцыі.

|| прым. механі́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

меха́ніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

1. Раздзел фізікі аб руху цел у прасторы і сілах, якія выклікаюць гэты рух.

Тэарэтычная м.

2. Галіна тэхнікі, што займаецца пытаннямі прымянення вучэння пра рух і сілы для вырашэння практычных задач.

Прыкладная м.

3. перан. Складаная будова, сутнасць чаго-н. (разм.).

Хітрая м.

Нябесная механіка — раздзел астраноміі, які вывучае рух нябесных цел Сонечнай сістэмы.

|| прым. механі́чны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

М. рух.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рамо́нтна-механі́чны ремо́нтно-механи́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́следна-механі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. до́следна-механі́чны до́следна-механі́чная до́следна-механі́чнае до́следна-механі́чныя
Р. до́следна-механі́чнага до́следна-механі́чнай
до́следна-механі́чнае
до́следна-механі́чнага до́следна-механі́чных
Д. до́следна-механі́чнаму до́следна-механі́чнай до́следна-механі́чнаму до́следна-механі́чным
В. до́следна-механі́чны (неадуш.)
до́следна-механі́чнага (адуш.)
до́следна-механі́чную до́следна-механі́чнае до́следна-механі́чныя (неадуш.)
до́следна-механі́чных (адуш.)
Т. до́следна-механі́чным до́следна-механі́чнай
до́следна-механі́чнаю
до́следна-механі́чным до́следна-механі́чнымі
М. до́следна-механі́чным до́следна-механі́чнай до́следна-механі́чным до́следна-механі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ква́нтава-механі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ква́нтава-механі́чны ква́нтава-механі́чная ква́нтава-механі́чнае ква́нтава-механі́чныя
Р. ква́нтава-механі́чнага ква́нтава-механі́чнай
ква́нтава-механі́чнае
ква́нтава-механі́чнага ква́нтава-механі́чных
Д. ква́нтава-механі́чнаму ква́нтава-механі́чнай ква́нтава-механі́чнаму ква́нтава-механі́чным
В. ква́нтава-механі́чны (неадуш.)
ква́нтава-механі́чнага (адуш.)
ква́нтава-механі́чную ква́нтава-механі́чнае ква́нтава-механі́чныя (неадуш.)
ква́нтава-механі́чных (адуш.)
Т. ква́нтава-механі́чным ква́нтава-механі́чнай
ква́нтава-механі́чнаю
ква́нтава-механі́чным ква́нтава-механі́чнымі
М. ква́нтава-механі́чным ква́нтава-механі́чнай ква́нтава-механі́чным ква́нтава-механі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ліце́йна-механі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ліце́йна-механі́чны ліце́йна-механі́чная ліце́йна-механі́чнае ліце́йна-механі́чныя
Р. ліце́йна-механі́чнага ліце́йна-механі́чнай
ліце́йна-механі́чнае
ліце́йна-механі́чнага ліце́йна-механі́чных
Д. ліце́йна-механі́чнаму ліце́йна-механі́чнай ліце́йна-механі́чнаму ліце́йна-механі́чным
В. ліце́йна-механі́чны (неадуш.)
ліце́йна-механі́чнага (адуш.)
ліце́йна-механі́чную ліце́йна-механі́чнае ліце́йна-механі́чныя (неадуш.)
ліце́йна-механі́чных (адуш.)
Т. ліце́йна-механі́чным ліце́йна-механі́чнай
ліце́йна-механі́чнаю
ліце́йна-механі́чным ліце́йна-механі́чнымі
М. ліце́йна-механі́чным ліце́йна-механі́чнай ліце́йна-механі́чным ліце́йна-механі́чных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)