відэамагнітафон, ‑а, м.

Электронна-механічны апарат для адначасовага запісу на магнітную стужку электрычных сігналаў адлюстравання і гуку з далейшым іх узнаўленнем.

[Лац. video — бачу і грэч. magnētis — магніт і phōnē — гук.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)