вы́плавак, ‑лаўка, м.

Спец. Кавалак металу, выплаўлены з руды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагрэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; -э́ты; зак., што.

Нагрэць вельмі моцна.

П. паяльнік.

|| незак. пераграва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. пераграва́нне, -я, н. і перагрэ́ў, -рэ́ву, м.

П. металу.

П. матора.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кава́ны і ко́ваны, -ая, -ае.

1. Зроблены з металу каваннем.

К. меч.

2. Абіты жалезам.

Каваная скрыня.

3. 3 падковамі, падкаваны.

К. конь.

4. перан. Выразны, ясны.

Каваныя радкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́ўкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць коўкага; здольнасць сплюшчвацца, кавацца. Коўкасць металу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст па тэрмічнай апрацоўцы металу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фармазме́на, ‑ы, ж.

Спец. Змена формы чаго‑н. Фармазмена металу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разго́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

1. гл. разагнаць.

2. Расплюшчванне кавалка металу ў папярочным напрамку (спец.).

3. Паслядоўная паўторная перагонка вадкасцей, сумесей (спец.).

4. Строгая вымова; праробка, разнос (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ацэтыле́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да ацэтылену. Ацэтыленавая зварка металу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскісля́льнік, ‑у, м.

Спец. Састаў, пры дапамозе якога робяць раскісленне металу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цягу́часць, ‑і, ж.

Уласцівасць цягучага. Цягучасць металу. Каўчук вызначаецца вялікай цягучасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)