Verbum

захіста́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пачаць хістацца. // Хіснуцца некалькі разоў запар. Антонік захістаўся і пачаў валіцца. Мележ.

умарне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Схуднець, змарнець. [Маці:] — А ты ж [Андрэй] і без таго паблажэў, учарнеў, умарнеў. Мележ.

ці́хасць, ‑і, ж.

Уласцівасць ціхага.. У паветры чулася яшчэ начная ціхасць, што прыглушвала галасы і гукі. Мележ.

паважчэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Разм. Стаць, зрабіцца больш важкім, цяжкім. Хмары, здавалася, паважчэлі і насунуліся ніжэй. Мележ.

паўнаце́лы, ‑ая, ‑ае.

Поўны, тоўсты. Ганна засталася ўдваіх з жанчынаю, маладою, паўнацелаю, з бялявымі, гладка зачэсанымі валасамі. Мележ.

правабярэ́жжа, ‑а, н.

Правы бераг ракі. Баі на правабярэжжы Дняпра з кожным днём станавіліся ўсё больш моцнымі. Мележ.

асклі́злы, ‑ая, ‑ае.

Абл. Аслізлы. Пастаяў [Макоўчык] хвіліну панура, павольна пайшоў уніз, упіраючыся абцасамі ботаў у асклівлы грунт. Мележ.

пацверазе́лы, ‑ая, ‑ае.

Які пацверазеў. У пацверазелай .. галаве [Васіля] прайшла ясная думка, што не на дабро дапытваюцца .. [бандыты] Ахрэма. Мележ.

бронецягні́к, ‑а, ж.

Тое, што і браня поезд. На пуцях стаяў мёртвы бронецягнік, палалі эшалоны з боепрыпасамі. Мележ.

бяссі́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і бяссільны. Рукі, ногі — усё рабілася такім бяссілым, што хацелася сесці. Мележ.