пята́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Манета ці сума ў 5 капеек.

|| памянш. пятачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. пятако́вы, -ая, -ае і пятачко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алты́н, ‑а, м.

Старадаўняя руская манета вартасцю ў тры капейкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіне́я, ‑і, ж.

Старадаўняя англійская залатая манета, роўная 21 шылінгу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пфе́ніг, ‑а, м.

Германская дробная манета, адна сотая частка маркі.

[Ням. Pfennig.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су, нескл., н.

Французская дробная разменная манета (цяпер знята з абароту).

[Фр. sou.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фа́ртынг, ‑а, м.

Самая дробная англійская манета, роўная 1/4 пенса.

[Англ. farthing.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўгро́ша, м.

У дарэвалюцыйнай Расіі — дробная медная манета вартасцю ў чвэрць капейкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаецца, служыць для размену. Разменная манета. Разменная каса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́рэ, нескл., н.

У скандынаўскіх краінах — дробная разменная манета, сотая частка кроны.

[Дацк. øre, нарв. øre, швед. öre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капе́ечны прям., перен. копе́ечный;

~ная мане́та — копе́ечная моне́та;

~ныя расхо́ды — копе́ечные расхо́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)