электралюмінесцэ́нтны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з прымяненнем электралюмінесцэнцыі. Электралюмінесцэнтная лямпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крипто́новый эл. крыпто́навы;

крипто́новая ла́мпа (ла́мпочка) крыпто́навая ля́мпа (ля́мпачка).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шарні́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рухомае злучэнне дзвюх частак механізма, якое дазваляе ім паварочвацца пад вуглом.

Лямпа на шарнірах.

Як на шарнірах хто-н. (неспакойна хуткі ў рухах; разм.).

|| прым. шарні́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

со́люкс, ‑а, м.

Лямпа напальвання з рэфлектарам, якая выкарыстоўваецца ў фізіятэрапіі.

[Лд лац. sol — сонца і lux — святло.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падве́сны подвесно́й;

~ная ля́мпа — подвесна́я ла́мпа;

~ная даро́га — подвесна́я доро́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Керасі́нка ’лямпа (керасінавая)’ (Мат. Гом.). Да керасіна (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падагрэ́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны, служыць для падагрэву чаго‑н. Падагрэўная лямпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пусто́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае або ўтварае пустату ўсярэдзіне. Пустотная лямпа. Пустотны прыбор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стосве́чкавы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае сілу святла ў сто свечак. Стосвечкавая лямпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Ла́нпа ’лямпа’ (Бяльк.; лудз., Сл. паўн.-зах.). Да лампа (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)