стэно́п, ‑а, м.

Фатаграфічная камера з вельмі малой адтулінай замест звычайнага аб’ектыва.

[Ад грэч. stenos — вузкі, цесны і ope — адтуліна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кі́ха ’гумавая камера’ (Сцяшк., З нар. сл.). Зваротнае ўтварэнне да кішка (параўн. польск. kiszka ’тс’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сінхранізацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сінхранізацыі; служыць для сінхранізацыі. Сінхранізацыйная камера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмаста́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэрмастата, звязаны з выкарыстаннем яго. Тэрмастатная камера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кура́вы, ‑ая, ‑ае.

Абл. Курны. Пры цьмяным асвятленні куравай лямпы камера здавалася бруднай трушчобай. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэгазацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэгазацыі, прызначаны для яе. Дэгазацыйныя работы. Дэгазацыйная камера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэзінфекцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэзінфекцыі, прызначаны для яе. Дэзінфекцыйная камера. Дэзінфекцыйныя сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсто́йны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для ачышчэння вадкасці шляхам адстойвання. Адстойная камера. Адстойны бак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тамі́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для тамлення якога‑н. матэрыялу, рэчыва. Тамільная печ. Тамільная камера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

батысфе́ра, ‑ы, ж.

Стальная камера сферычнай формы, пры дапамозе якой вывучаецца падводная расліннасць і жывёльны свет.

[Грэч. bathýs — глыбокі, spháira — шар.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)