абсталява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., што.
1. Забяспечыць патрэбным абсталяваннем, інвентаром.
А. фізічны кабінет.
А. лектарскую залу нагляднымі дапаможнікамі.
2. Набыць абстаноўку (у 1 знач.), мэбляваць.
3. Арганізаваць што-н.
Друкарню абсталявалі ў суседнім доме.
|| незак. абсталёўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. абсталёўванне, -я, н. і абсталява́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
плятка́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.
Рабіць, разносіць плёткі 2. [Гарлахвацкі:] Чорт знае што! З вуліцы зброд ўсялякі лезе ў кабінет. Пляткараць, распуснічаюць. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ценявы́, -а́я, -о́е.
1. гл. цень.
2. Які знаходзіцца ў цяні, слаба асветлены.
Ц. бок вуліцы.
3. перан. Адмоўны, непажаданы.
Ц. бок справы.
○ Ценявая эканоміка — эканамічная нелегальная дзейнасць, якая скрываецца ад грамадства і дзяржавы, не падпарадкоўваецца дзяржаўнаму кантролю і ўліку.
Ценявы кабінет — група ўплывовых палітыкаў, якія маюць сваю праграму дзейнасці і прэтэндуюць у выпадку перамогі на стварэнне новага ўрада.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нашлёпка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.
Разм. Тое, што прылеплена да чаго‑н. Пастукваючы пазногцем па важкіх сургучовых нашлёпках, [Берсан] накіраваўся ў свой кабінет. Мехаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
біялагі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да біялогіі. Біялагічная навука. Біялагічная актыўнасць глебы. Біялагічная каштоўнасць кармоў. // Такі, дзе займаюцца даследаваннямі з галіны біялогіі. Біялагічная станцыя. Біялагічны кабінет.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ма́рля, ‑і, ж.
Тонкая баваўняная тканіна з рэдка пераплеценых нітак. Парэзаць марлю на бінты. □ Акно нізкае, і каб прахожыя не зазіралі ў кабінет, яго завесілі фіранкамі з марлі. Новікаў.
[Фр. marli.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэда́ктарскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рэдактара, належыць яму. Рэдактарскі кабінет. Рэдактарская праўка. □ Рэдактарскі аптымізм захапляў і радаваў Лабановіча, бо яму хацелася, каб гэтак яно і было. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
столанача́льнік, ‑а, м.
У дарэвалюцыйнай Расіі — чыноўнік, начальнік стала (у 4 знач.). Франтаваты пісец, ад якога пахла капеечнай французскай вадой, прынёс у кабінет столаначальніка яго, Гольц-Мілера, прашэнне. Мехаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ценявы́ в разн. знач. тенево́й;
ц. бок буды́нка — тенева́я сторона́ зда́ния;
~ва́я фа́рба — тенева́я кра́ска;
◊ ц. кабіне́т — тенево́й кабине́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адвака́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да адваката, адвакацтва. Адвакацкая дзейнасць. Адвакацкая практыка. □ Адвакацкі кабінет быў прасторны. У ім стаяла некалькі шафаў з кнігамі, галоўным чынам па адвакацкай спецыяльнасці. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)