кабіне́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кабіне́т кабіне́ты
Р. кабіне́та кабіне́таў
Д. кабіне́ту кабіне́там
В. кабіне́т кабіне́ты
Т. кабіне́там кабіне́тамі
М. кабіне́це кабіне́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

кабіне́т, -а, ДМе́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Пакой для работы, заняткаў.

К. дырэктара.

К. вучонага.

2. Памяшканне, абсталяванае для якіх-н. спецыяльных заняткаў.

К. роднай мовы і літаратуры.

Рэнтгенаўскі к.

3. У некаторых краінах: урад, які складаецца з міністраў.

Сфарміраваць новы к. міністраў.

|| прым. кабіне́тны, -ая, -ае.

К. стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кабіне́т м., в разн. знач. кабине́т;

к. дырэ́ктара — кабине́т дире́ктора;

фізі́чны к. — физи́ческий кабине́т;

рэнтге́наўскі к. — рентге́новский кабине́т;

сфармірава́ць к. — сформирова́ть кабине́т;

К. Міні́страў Украі́ны — Кабине́т Мини́стров Украи́ны;

ценявы́ к. — тенево́й кабине́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабіне́т, ‑а, М ‑неце, м.

1. Рабочы пакой у доме, кватэры. Як пісьменнік працуе над словам? Звычайна адбываецца гэта ў цішыні кабінета, за зачыненымі дзвярамі. Шкраба. // Службовае памяшканне ва ўстанове, на прадпрыемстве для адказнага работніка. Кабінет старшыні. □ Кабінет Ніны Іванаўны, дырэктара дзіцячага дома, быў квадратным з адным шырокім акном на паўднёвы ўсход. Васілевіч. Начальніка цэха, які.. ўсіх навічкоў прымаў асабіста, .. [Міхал і Лёдзя] знайшлі ў кабінеце. Карпаў.

2. Спецыяльнае памяшканне, абсталяванае для заняткаў, працэдур (у навучальных і навукова-даследчых установах, паліклініках і пад.). Хімічны кабінет. Рэнтгенаўскі кабінет. Кабінет мовы і літаратуры.

3. Урад у некаторых дзяржавах (Індыі, Аўстраліі і інш.), які складаецца з міністраў. Змена кабінета.

4. У Расіі 18 — пачатку 19 ст. — назва некаторых урадавых устаноў (асабістай канцылярыі цара, кіраўніцтва гаспадарчымі і фінансавымі справамі царскага двара). Кабінет яго вялікасці.

•••

Кабінет міністраў — тое, што і кабінет (у 3 знач.).

[Фр. cabinet.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабіне́т м

1. rbeitszimmer n -s, -; Bür n -s, -s; mtszimmer n (ва ўстанове), n Chfzimmer [ʃɛf-] n (начальніка); Fchzimmer n (у школе);

біялагі́чны кабіне́т Biologeraum m -(e)s, -räume;

2. (склад міністраў) Kabintt n;

фарм(ір)ава́нне кабіне́та Kabinttsbildung f -;

адста́ўка кабіне́та der Rücktritt des Kabintts;

3. (прыёмная ўрача) Sprchzimmer n; Behndlungszimmer n (працэдурны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кабіне́т

(фр. cabinet)

1) службовае памяшканне ва ўстанове, на прадпрыемстве для адказнага работніка;

2) рабочы пакой у кватэры;

3) памяшканне, абсталяванае для заняткаў, працэдур (у навучальных установах, паліклініках і інш.);

4) урад у некаторых краінах (к. міністраў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кабіне́т

(фр. cabinet)

1) службовае памяшканне ва ўстанове, на прадпрыемстве для адказнага работніка;

2) рабочы пакой у кватэры;

3) памяшканне, абсталяванае для заняткаў, працэдур (у навучальных установах, паліклініках і інш.);

4) урад у некаторых краінах (напр. к. міністраў).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ценявы кабінет

т. 17, с. 99

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Кабінет Міністраў Рэспублікі Беларусь

т. 7, с. 387

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БЕЛАРУ́СКІ НАВУКО́ВЫ КАБІНЕ́Т у Празе. Існаваў з ліст. 1927 да 1930 у г. Прага (Чэхаславакія). Размяшчаўся ў будынку Украінскага ін-та грамадазнаўства. Кіраўнік-сакратар Т.Грыб. Меў на мэце: збіранне і сістэматызацыю матэрыялаў па гісторыі, л-ры, мастацтве, геаграфіі, эканоміцы Беларусі, бел. вызв.-адраджэнскім руху; вывучэнне Беларусі як геагр., культ., гіст., сац.-эканам. і лінгвістычнай адзінкі ў сістэме ўзаемаадносін народаў Усх. Еўропы; даследаванне тэндэнцый і перспектыў развіцця бел. народа і яго самаст. існавання ў дзярж. і нац.-культ. сэнсе; азнаямленне навук. колаў інш. народаў з бел. праблематыкай. Пры кабінеце існаваў музей-архіў. У сак. 1928 выдаў адозву да ўсіх бел. устаноў на эміграцыі з запрашэннем да супрацоўніцтва. Пасля спынення дзейнасці навук. і архіўныя матэрыялы кабінета перададзены ў фонд бел. аддзела Славянскай б-кі і Бел. загранічнага архіва ў Празе.

Ю.Р.Васілеўскі.

т. 2, с. 449

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)