Verbum

устаўны́, -а́я, -о́е.

Прыстасаваны для таго, каб устаўляць, устаўлены ў што-н.

Устаўныя шыпы.

Устаўныя зубы.

пары́льны, -ая, -ае.

Прызначаны для таго, каб па́рыць (у 1 і 2 знач.), па́рыцца.

П. чан.

пражы́так, -тку, м.

У выразе: на пражытак — для таго, каб пражыць.

Гэтага не хопіць на п.

разжы́так, -тку, м. (разм.).

У выразе: на разжытак — для таго, каб даць магчымасць разжыцца, наладзіць жыццё.

гра́белькі, -лек.

1. гл. граблі.

2. Прыстасаванне ў форме грабель на кассі, каб зручней было касіць збожжа.

рызманы́, -о́ў, адз. рызма́н, -а́, м. (разм.).

Падранае, зношанае адзенне; лахманы.

Укрыць бульбу рызманамі, каб не памерзла.

то́лкам, прысл. (разм.).

1. Так, каб было зразумела.

Т. растлумачыць, у чым справа.

2. Добра, як належыць.

нагру́дны, -ая, -ае.

Прызначаны для таго, каб насіць на грудзях; які знаходзіцца на грудзях.

Н. значок.

Нагрудныя плаўнікі.