Прыпа́с ’тое, што прыпасена; прыпасы; сродак самаабароны (зброя і пад.)’ (ТСБМ, Гарэц., Байк. і Некр., Др.-Падб., ТС), мн. л. прыпа́сы ’запасы’ (вільн., Сл. ПЗБ). Рус. при́па́с, припа́сызапас; прыпасы’, дыял. ’маёмасць, каштоўнасць’. Дэрыват з нулявым суфіксам ад прыпаса́ць, гл. запа́с.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рэзервава́ць, ‑вую, ‑вуеш, ‑вуе; зак. і незак., каго-што.

Захаваць (захоўваць) на запас, у рэзерве.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Наспароміць ’нарыхтаваць у запас’ (Нас.), наспароміцца ’назапасіцца, настарацца’ (Нас., Растарг.). Гл. спароміць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

трохдзённы, ‑ая, ‑ае.

Які працягваецца тры дні. Трохдзённая камандзіроўка. // Разлічаны на тры дні. Трохдзённы запас вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохдзённы, ‑ая, ‑ае.

Які працягваецца чатыры дні. Чатырохдзённы адпачынак. // Разлічаны на чатыры дні. Чатырохдзённы запас харчоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

склад¹, -а, М -дзе, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Спецыяльнае месца, памяшканне для захоўвання чаго-н.

С. для розных прамысловых тавараў.

2. Запас тавараў, матэрыялаў, зложаных у адным месцы.

Склады сыравіны.

|| прым. складскі́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Рэзе́рвзапас чаго-небудзь’ (ТСБМ). З рус. резерв ’тс’ < франц. réserve ’тс’ (Фасмер, 3, 462).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

арсена́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Склад зброі і ваеннай амуніцыі.

А. крэпасці.

2. Прадпрыемства, якое вырабляе зброю і ваенную амуніцыю (уст.).

3. перан. Запас, вялікая колькасць чаго-н.

А. ведаў.

|| прым. арсена́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падкава́ць, -кую́, -куе́ш, -куе́; -куём, -куяце́, -кую́ць; -ку́й; -кава́ны; зак.

1. гл. каваць.

2. перан., каго (што) (звычайна у форме дзеепрым.). Падрыхтаваць, даць каму-н. запас неабходных ведаў, звестак (разм.).

Чалавек, добра падкаваны ў сваёй галіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

двухдзённы, ‑ая, ‑ае.

Працягласцю ў два дні. Двухдзённы семінар. Двухдзённая адсутнасць. // Разлічаны, дастатковы на два дні. Двухдзённы запас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)