прасеміна́рый, ‑я, м.

Уст. Практычныя заняткі ў вышэйшых навучальных установах, мэтай якіх з’яўляецца падрыхтоўка студэнтаў да работы на семінарах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

групавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да групы, складаецца з групы. Групавая скульптура. Групавыя заняткі.

•••

Групавы шлюб гл. шлюб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перыпатэты́зм, ‑у, м.

Філасофскае вучэнне, заснаванае Арыстоцелем у Афінах, характэрнае тым, што філасофскія заняткі яго заснавальнікам праводзіліся ў час прагулак.

[Ад грэч. peripatéō — прагульваюся.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нерэгуля́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які адбываецца з перапынкамі; непастаянны. Нерэгулярныя заняткі.

2. Такі, які арганізуецца, склікаецца па меры неабходнасці. Нерэгулярнае войска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэніро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трэніроўкі, з’яўляецца трэніроўкай. Трэніровачныя заняткі. Трэніровачныя зборы. // Прызначаны для трэніроўкі. Трэніровачная пляцоўка. Трэніровачны самалёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зако́нчыцца, ‑чыцца; зак.

Прыйсці к канцу; завяршыцца, скончыцца. Заняткі закончыліся. Жніво закончылася. □ Новага старшыню павіншавалі апладысментамі, і на гэтым сход закончыўся. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухзме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца, выконваецца ў дзве змены; працягласцю ў дзве змены. Двухзменная работа. Двухзменны рабочы дзень. Двухзменныя заняткі ў школе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сістэматы́чны

1. системати́ческий, системати́чный;

~нае апіса́нне — системати́ческое описа́ние;

~ныя заня́ткі — системати́ческие заня́тия;

2. биол. системати́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Справу́нкі, адз. л. справу́нак ‘заняткі, справы’, ‘рэч, якую хто-небудзь каму-небудзь справіў, купіў’ (ТСБМ, Нас., Сцяшк., Касп., Варл., Барад., Жд. 2), ‘пакупка’ (беласт., Сл. ПЗБ, Нар. Гом.). З польск. sprawunek ‘тс’, на што ўказвае суф. ‑унак; гл. Гіст. лекс., 260.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дзе́йнасць, -і, ж.

1. Заняткі, праца ў якой-н. галіне.

Гаспадарчая д.

Педагагічная д.

Навукова-даследчая д.

2. Сукупнасць дзеянняў, мерапрыемстваў якога-н. прадпрыемства, установы і пад.

Д. бібліятэкі.

Д. школы па выхаванні моладзі.

3. Работа, функцыянаванне якіх-н. органаў арганізма або дзеянне сіл прыроды.

Д. сэрца.

Д. вулкана.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)