задзю́баць

‘забіць каго-небудзь дзюбай, чым-небудзь вострым; пачаць дзюбаць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. задзю́баю задзю́баем
2-я ас. задзю́баеш задзю́баеце
3-я ас. задзю́бае задзю́баюць
Прошлы час
м. задзю́баў задзю́балі
ж. задзю́бала
н. задзю́бала
Загадны лад
2-я ас. задзю́бай задзю́байце
Дзеепрыслоўе
прош. час задзю́баўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нагламаздзі́ць

‘нагаварыць багата і не да ладу чаго-небудзь і без прамога дапаўнення; набіць галаву, забіць бакі; наваліць адно на другое’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нагламазджу́ нагламаздзі́м
2-я ас. нагламаздзі́ш нагламаздзіце́
3-я ас. нагламаздзі́ць нагламаздзя́ць
Прошлы час
м. нагламаздзі́ў нагламаздзі́лі
ж. нагламаздзі́ла
н. нагламаздзі́ла
Загадны лад
2-я ас. нагламаздзі́ нагламаздзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час нагламаздзі́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адстрэ́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што (разм.).

1. Адарваць куляй, снарадам.

А. палец.

2. каго (што). Забіць (звера) па асобым дазволе.

А. лася.

|| незак. адстрэ́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

задзяўбці́, -дзяўбу́, -дзяўбе́ш, -дзяўбе́; -дзяўбём, -дзеўбяце́, -дзяўбу́ць; -дзёўб, -дзяўбла́, -ло́; -дзяўбі́; -дзяўба́ны; зак., каго.

1. Забіць, прыбіць ударамі дзюбы.

Каршун задзёўб курыцу.

2. Пачаць дзяўбці.

|| незак. задзёўбваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыкало́ць, -алю́, -о́леш, -о́ле; -алі́; -о́латы; зак.

1. што. Прымацаваць шпількай.

П. кветку да валасоў.

2. каго (што). Забіць чым-н. колючым (разм.).

П. кабана.

|| незак. прыко́лваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запаро́ць, ‑пару, ‑пораш, ‑пора; зак., каго.

Разм. Забіць, закалоць чым‑н. вострым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пастраля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак.

1. Правесці некаторы час, займаючыся стральбой.

П. у цэль.

2. каго. Расстраляць, забіць усіх, многіх.

Карнікі пастралялі людзей.

3. што. Расходаваць пры стральбе.

П. усе патроны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забада́ць, ‑ае; зак., каго.

Колючы рагамі, забіць або параніць; забасці. Бугай забадаў сабаку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазадзіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што. Падняць угору ўсё, многае або загнуць, задраць уверх усё, многае.

П. галовы.

П. пазногці.

2. каго (што). Забіць, разарваць усіх, многіх.

Каршуны пазадзіралі куранят.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. забіць¹.

2. без дап. Пападаць, пранікаць (пра струмені вады, снег і пад.).

Прыкрыць брызентам, каб дождж не забіваў.

3. Душыць, мучыць (пра кашаль).

Кашаль забівае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)