нагламаздзі́ць
‘нагаварыць багата і не да ладу чаго-небудзь і без прамога дапаўнення; набіць галаву, забіць бакі; наваліць адно на другое’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| нагламазджу́ | нагламаздзі́м | |
| нагламаздзі́ш | нагламаздзіце́ | |
| нагламаздзі́ць | нагламаздзя́ць | |
| Прошлы час | ||
| нагламаздзі́ў | нагламаздзі́лі | |
| нагламаздзі́ла | ||
| нагламаздзі́ла | ||
| Загадны лад | ||
| нагламаздзі́ | нагламаздзі́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| нагламаздзі́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)