Verbum

паняве́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Сумненне, страта веры.

Годзе жыць у паняверцы!

пападрыжа́ць, -жу́, -жы́ш, -жы́ць; -жы́м, -жыце́, -жа́ць; -жы́; зак. (разм.).

Дрыжаць доўга, неаднаразова.

П. на марозе.

дармае́днічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Не працуючы, жыць на чужыя сродкі.

|| наз. дармае́дства, -а, н.

вы́смажыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.

Добра ўсмажыць.

В. сала.

|| незак. высма́жваць, -аю, -аеш, -ае.

захалу́сце, -я, н. (разм.).

Глухое, аддаленае ад цэнтра месца.

Жыць у захалусці.

|| прым. захалу́сны, -ая, -ае.

узмо́р’е, -я, мн. -і, -яў, н.

Марское ўзбярэжжа, а таксама мора каля берага.

Жыць на ўзмор’і.

утраі́х, прысл.

Колькасцю ў тры асобы (рознага полу) або істоты (ніякага роду).

Жыць у кватэры ў.

мазо́ль, -заля́, мн. -залі́, -залёў, м.

Патаўшчэнне скуры ці пухір з вадкасцю ад працяглага трэння.

Рукі ў мазалях.

Крывавы м.

◊

Жыць з мазаля (разм.) — жыць працай.

Зарабіць сваім мазалём (разм.) — нажыць сваёй працай.

|| прым. мазо́льны, -ая, -ае.

М. пластыр (для вывядзення мазалёў).

мно́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; незак.

1. што. Памнажаць адзін лік на другі.

М. пяць на два.

2. каго-што. Павялічваць у колькасці.

М. багацце краіны.

|| зак. памно́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны.

|| наз. мно́жанне, -я, н. (да 1 знач.) і памнажэ́нне, -я, н.

перамно́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.

Памножыць лікі адзін на другі.

|| незак. перамнажа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.