траску́н
‘жук’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
траску́н |
траскуны́ |
| Р. |
траскуна́ |
траскуно́ў |
| Д. |
траскуну́ |
траскуна́м |
| В. |
траскуна́ |
траскуно́ў |
| Т. |
траскуно́м |
траскуна́мі |
| М. |
траскуне́ |
траскуна́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тыпо́граф
‘жук’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тыпо́граф |
тыпо́графы |
| Р. |
тыпо́графа |
тыпо́графаў |
| Д. |
тыпо́графу |
тыпо́графам |
| В. |
тыпо́графа |
тыпо́графаў |
| Т. |
тыпо́графам |
тыпо́графамі |
| М. |
тыпо́графе |
тыпо́графах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хру́шч
‘жук’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хру́шч |
хрушчы́ |
| Р. |
хрушча́ |
хрушчо́ў |
| Д. |
хрушчу́ |
хрушча́м |
| В. |
хрушча́ |
хрушчо́ў |
| Т. |
хрушчо́м |
хрушча́мі |
| М. |
хрушчы́ |
хрушча́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
калара́дскі,
У выразе: каларадскі жук — буравата-жоўты з чырвонымі палоскамі бульбяны шкоднік сямейства лістаедаў, які аб’ядае лісце бульбы і іншых паслёнавых культур.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
траску́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Жук сямейства лістаедаў, які ўтварае трэск, тручыся краямі брушка аб надкрыллі.
2. Моцны мароз (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
калара́дскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Каларада, штата ў ЗША.
•••
Каларадскі жук гл. жук.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
май, -я і -ю, м.
1. -я. Пяты месяц каляндарнага года.
2. -ю. Зелень для ўпрыгожвання (разм.).
|| прым. ма́йскі, -ая, -ае.
М. жук.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тачы́льшчык м. (рабочий) точи́льщик;
2. (жук) точи́льщик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гра́вер зоол. (жук-короед) гра́вер, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
упаўзці́, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; упо́ўз, упаўзла́, -ло́; -зі́; зак.
Улезці, забрацца куды-н. паўзком.
Жук упоўз у шчыліну.
|| незак. упаўза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)