Verbum

папахо́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Тое, што і папахадзіць. Калісьці сцежкі .. [Макара і Анісіма] ішлі разам, якімі яны нямала папаходжвалі ў партызанскую разведку. Дуброўскі.

ба́венне, ‑я, н.

Разм. Гулянне, забавы. Усё цяпер адбывалася ў палацы культуры: не толькі святочныя бавенні, але і сходы, і нарады. Дуброўскі.

канавакапа́льнік, ‑а, м.

Машына для канання канаў, траншэй і пад. Самаходны канавакапальнік. □ З таго боку [балота] канавакапальнік вывернуў доўгія грады чорнай зямлі. Дуброўскі.

зе́нкі, ‑нак; адз. зенка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Разм. Вочы. [Зося:] — Ого, дзе ты аслепнеш. Такія зенкі, што і ўночы бачаць. Дуброўскі.

інтэліге́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Асоба, якая належыць да інтэлігенцыі; чалавек разумовай працы. Хрысцюк лічыў сябе інтэлігентам. У яго разумовая праца. Дуброўскі.

[Ад лац. intelligens, intelligentis — які разумее, ведае; спецыяліст.]

здзіў, здзіву, м.

Разм. Дзіва, здзіўленне. Хаця ўсё лета ў той год было пагодлівае, але гэта нядзеля выдалася на здзіў яснай. Дуброўскі.

павіні́цца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Прызнацца, пакаяцца ў сваёй віне. Хлопцы, як бы між іншым, павініліся, прызнаўшыся, што часам рабілі шкодныя глупствы. Дуброўскі.

недаро́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Неўраджай. З даўніх гадоў ведаў .. [Азяўчыкаў]: жаўцее ўвосень жыта — пераканаўчая прыкмета недароду, а за ім усе беды селяніна. Дуброўскі.

прысёрбваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Разм. Піць невялікімі глыткамі, з лёгкім шумам. Ён прысёрбваў са сподачка чай, а ўсе прыгнечана маўчалі. Дуброўскі.

паўху́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Ухутаць усіх, многіх або ўсё, многае. Мужчыны панастаўлялі каўняры, жанчыны паўхутвалі галовы ў цёплыя хусткі. Дуброўскі.