зе́нкі, ‑нак;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зе́нкі, ‑нак;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інтэліге́нт, ‑а,
Асоба, якая належыць да інтэлігенцыі; чалавек разумовай працы.
[Ад лац. intelligens, intelligentis — які разумее, ведае; спецыяліст.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канавакапа́льнік, ‑а,
Машына для канання канаў, траншэй і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недружалю́бнасць, ‑і,
Непрыязныя адносіны, непрыхільнасць да каго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папа́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папахо́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
залысе́ць, ‑ее;
Зрабіцца лысым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карпані́на, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недаро́д, ‑у,
Неўраджай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павіні́цца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца;
Прызнацца, пакаяцца ў сваёй віне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)