рэдказу́бы, ‑ая, ‑ае.
З рэдкімі зубамі. Рэдказубы рот. □ Падышоў калгасны аграном Кардзянкоў, рэдказубы, з аблупленым носам, у жоўтым, як бронза, саламяным капелюшы. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)