дубро́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дубро́ўскі дубро́ўская дубро́ўскае дубро́ўскія
Р. дубро́ўскага дубро́ўскай
дубро́ўскае
дубро́ўскага дубро́ўскіх
Д. дубро́ўскаму дубро́ўскай дубро́ўскаму дубро́ўскім
В. дубро́ўскі (неадуш.)
дубро́ўскага (адуш.)
дубро́ўскую дубро́ўскае дубро́ўскія (неадуш.)
дубро́ўскіх (адуш.)
Т. дубро́ўскім дубро́ўскай
дубро́ўскаю
дубро́ўскім дубро́ўскімі
М. дубро́ўскім дубро́ўскай дубро́ўскім дубро́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абмяле́ць, ‑ее; зак.

Стаць мелкаводным. Рака абмялела і парвалася на асобныя віры, затокі. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шлакабето́нны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены са шлакабетону. Пачалося будаўніцтва новых, шлакабетонных кароўнікаў і свінарнікаў. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крывано́сы, ‑ая, ‑ае.

З крывым носам. Незнаёмы зморшчыў сухі крываносы твар, вяла глянуў на Пазняка. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

небяспе́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць небяспечнага. Дзяўчына не разгубілася, хоць і ўсведамляла ўсю небяспечнасць свайго стану. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спро́даць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абл. Прадаць усё. [Захаравы:] — Спродалі мы зямлю — ды ў Сібір. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ветура́ч, ‑а, м.

Ветэрынарны ўрач, ветэрынар. Агледзеўшы свіней, ветурач папрасіў, каб яму паказалі, чым іх кормяць. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набе́дрыкі і набэ́дрыкі, ‑аў; адз. няма.

Тое, што і набадры. Конь быў у хамуце і набедрыках. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няско́нчаны, ‑ая, ‑ае.

Які не даведзены да канца; незавершаны. Андрэй лёг адпачываць у няскончанай палавіне хаты. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правамо́цны, ‑ая, ‑ае.

Які мае законныя правы, паўнамоцтвы. Сёння.. [Зося] адчувала сябе правамоцным членам вялікага дружнага калектыву. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)