дубро́ўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дубро́ўскі |
дубро́ўская |
дубро́ўскае |
дубро́ўскія |
| Р. |
дубро́ўскага |
дубро́ўскай дубро́ўскае |
дубро́ўскага |
дубро́ўскіх |
| Д. |
дубро́ўскаму |
дубро́ўскай |
дубро́ўскаму |
дубро́ўскім |
| В. |
дубро́ўскі (неадуш.) дубро́ўскага (адуш.) |
дубро́ўскую |
дубро́ўскае |
дубро́ўскія (неадуш.) дубро́ўскіх (адуш.) |
| Т. |
дубро́ўскім |
дубро́ўскай дубро́ўскаю |
дубро́ўскім |
дубро́ўскімі |
| М. |
дубро́ўскім |
дубро́ўскай |
дубро́ўскім |
дубро́ўскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
абмяле́ць, ‑ее; зак.
Стаць мелкаводным. Рака абмялела і парвалася на асобныя віры, затокі. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шлакабето́нны, ‑ая, ‑ае.
Зроблены са шлакабетону. Пачалося будаўніцтва новых, шлакабетонных кароўнікаў і свінарнікаў. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крывано́сы, ‑ая, ‑ае.
З крывым носам. Незнаёмы зморшчыў сухі крываносы твар, вяла глянуў на Пазняка. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
небяспе́чнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць небяспечнага. Дзяўчына не разгубілася, хоць і ўсведамляла ўсю небяспечнасць свайго стану. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спро́даць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Абл. Прадаць усё. [Захаравы:] — Спродалі мы зямлю — ды ў Сібір. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ветура́ч, ‑а, м.
Ветэрынарны ўрач, ветэрынар. Агледзеўшы свіней, ветурач папрасіў, каб яму паказалі, чым іх кормяць. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
набе́дрыкі і набэ́дрыкі, ‑аў; адз. няма.
Тое, што і набадры. Конь быў у хамуце і набедрыках. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няско́нчаны, ‑ая, ‑ае.
Які не даведзены да канца; незавершаны. Андрэй лёг адпачываць у няскончанай палавіне хаты. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
правамо́цны, ‑ая, ‑ае.
Які мае законныя правы, паўнамоцтвы. Сёння.. [Зося] адчувала сябе правамоцным членам вялікага дружнага калектыву. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)