двухразо́вы, -ая, -ае.

Які праводзіцца два разы ў які-н. прамежак часу.

Двухразовае харчаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дво́йчы нареч. два́жды; двухкра́тно;

◊ як д. два (чаты́ры) — как два́жды два (четы́ре)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

двое... (а таксама двая...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. два, двайны, напр., двоеўладдзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

двухбо́ртны, -ая, -ае.

Які мае два барты з гузікамі на кожным (пра адзенне).

Д. касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

двухкра́тны, -ая, -ае.

Двухразовы; павялічаны ў два разы.

Д. напамін.

У двухкратным памеры.

Д. чэмпіён.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дубальто́вы, -ая, -ае (разм.).

1. Падвойны.

Дубальтовыя рамы.

2. Які мае два ствалы (пра зброю).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зава́жыць, -жу, -жыш, -жыць; зак. (разм.).

Паказаць пры ўзважванні пэўную вагу.

Рыбіна заважыла два кілаграмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

умно́жить сов., в разн. знач. памно́жыць;

умно́жить пять на два мат. памно́жыць пяць на два;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

двухгадо́вы, -ая, -ае.

1. гл. двухгоддзе.

2. Які праіснаваў, пражыў два гады.

Д. тэрмін.

Двухгадовае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэз, -зу м. (проход пилою) рез; разре́з;

зрабі́ць два рэ́зы — сде́лать два ре́за

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)