герцагі́ня, ‑і, ж.

Жонка або дачка герцага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́чухна, ‑ы, ж.

Памянш.-ласк. да дачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эрцгерцагі́ня, ‑і, ж.

Жонка ці дачка эрцгерцага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уце́ха, -і, ДМ уце́се, мн. -і, уце́х, ж.

1. Забава, задавальненне.

Дзіцячыя ўцехі.

2. Той, хто (тое, што) прыносіць радасць, задавальненне.

Толькі ў працы і знаходзіш уцеху.

Дачка — бацькава ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няве́ста, -ы, ДМ -сце, мн. -ы, -ве́ст, ж.

1. Дзяўчына або жанчына, якая выходзіць замуж; маладая.

Жаніх і н.

2. Дзяўчына, якая дасягнула шлюбнага ўзросту.

У суседкі дачка ўжо н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гаспада́рскі в разн. знач. хозя́йский;

~кая дачка́ — хозя́йская дочь;

~кае во́ка — хозя́йский глаз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

До́ня, до́нька ’дачка’ (памяншальныя формы ад дачка́, гл.). Параўн. рус. до́ня, до́нька, до́нюшка ’тс’, укр. до́ня, до́нька, до́нечка ’тс’. Формы гіпакарыстычнага характару з спецыфічным суфіксам гл. Фасмер, 1, 529.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бо́льшы, -ая, -ае.

1.

Выш. ст. да прыметніка вялікі.

2. Старэйшы па ўзросце, званні і пад.

Большая дачка.

3. у знач. наз. бо́льшы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Дарослы, старэйшы (разм.).

Слухаць большых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сла́ўны, -ая, -ае.

1. Які набыў славу або варты яе; славуты.

Вера Харужая — слаўная дачка беларускага народа.

2. Харошы, прыемны, добры, які выклікае прыхільнасць, дае радасць.

Слаўнае дзіця.

С. дзянёк.

Слаўную пабудавалі хату.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́нна, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Незамужняя дачка пана.

2. Маладая дзяўчына, якая належала да прывілеяваных пластоў грамадства ў дарэвалюцыйны час.

|| памянш.-ласк. па́нначка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)