Verbum

бры́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак., што і без дап.

Рабіць брыдкім, непрыгожым.

Гэта прычоска брыдзіць твой твар.

трын-трава́, у знач. вык. (разм.).

Усё адно, усё роўна, хоць бы што.

Яму ўсё гэта т.

не́чага², у знач. безас. вык., з інф.

Не трэба, няма патрэбы, няма сэнсу.

Н. заўчасна пра гэта думаць.

няўжо́, часц. пыт.

Ужыв. ў пытальных сказах у знач.: хіба? ці магчыма?

Н. ён згадзіўся? Н. гэта праўда?

драма́цца, дрэ́млецца; безас., незак., каму і без дап.

Аб стане дрымоты.

Нешта дрэмлецца, ці не на дождж гэта.

заклапаці́ць, -пачу́, -по́ціш, -по́ціць; -по́чаны; зак., каго-што.

Прычыніць клопат.

Гэта мяне заклапаціла.

|| незак. заклапо́чваць, -аю, -аеш, -ае.

смугля́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Смуглая жанчына, дзяўчына.

Гэта была с. ўсходняга тыпу.

цягані́на, -ы, ж. (разм.).

Наўмыснае зацягванне якой-н. справы; маруднае рашэнне якога-н. пытання; валакіта.

Надакучыла гэта ц.

эге́¹, часц. (разм.).

Адпавядае па знач. слову «так»; выражае згоду, пацвярджае што-н. —

Гэта вас чакаюць? — Эге, нас.

падразумява́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак.

Мецца на ўвазе, застаючыся нявыказаным.

Гэта рашэнне само сабою падразумяваецца.