Verbum

нафтахі́мія, ‑і, ж.

Спец. Галіна прамысловасці, якая займаецца хімічнай перапрацоўкай нафты і прыродных газаў.

аэрамеха́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Раздзел механікі, які вывучае раўнавагу і рух газаў.

газаачы́стка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Выдзяленне прымесей (цвёрдых, вадкіх, газападобных) з прамысловых газаў.

скру́бер, ‑а, м.

1. Прыстасаванне для ачысткі газаў.

2. Барабанная машына для прамывання карысных выкапняў.

[Англ. scrubber.]

нафтага́завы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да нафты і прыродных газаў. Нафтагазавыя рэсурсы. Нафтагазавая прамысловасць.

аэрадына́міка, ‑і, ДМ ‑міцы, ж.

Навука аб супраціўленні паветра і газаў пры руху розных цел.

[Ад грэч. aēr — паветра і dynamis — сіла.]

ва́куум, ‑у, м.

Спец. Разрэджаны стан газаў або паветра ў закрытым прыборы або пасудзіне; беспаветраная прастора.

[Лац. vacuum — пустата.]

кампрэ́сар, ‑а, м.

Машына для сціскання газаў. [На баржы] гудзе кампрэсар, падаючы праз шлангі пад вагу паветра. Карпюк.

[Ад лац. compressus — сцісканне.]

газасве́тны, ‑ая, ‑ае.

Заснаваны на выкарыстанні свячэння газаў, якое ўзнікае ў выніку электрычнага разраду. Газасветная лямпа.

герметыза́цыя, ‑і, ж.

Забеспячэнне непранікальнасці вытворчых памяшканняў і абсталявання для вадкасцей і газаў. Герметызацыя нафтаперагоннай апаратуры.

[Ад імя легендарнага егіпецкага мудраца Гермеса Тройчы Найвялікшага, якому прыпісвалася таямнічая здольнасць шчыльна закаркоўваць пасуду.]