Verbum

ва́куум, ‑у, м.

Спец. Разрэджаны стан газаў або паветра ў закрытым прыборы або пасудзіне; беспаветраная прастора.

[Лац. vacuum — пустата.]

аэрадына́міка, ‑і, ДМ ‑міцы, ж.

Навука аб супраціўленні паветра і газаў пры руху розных цел.

[Ад грэч. aēr — паветра і dynamis — сіла.]

газасве́тны, ‑ая, ‑ае.

Заснаваны на выкарыстанні свячэння газаў, якое ўзнікае ў выніку электрычнага разраду. Газасветная лямпа.

герметыза́цыя, ‑і, ж.

Забеспячэнне непранікальнасці вытворчых памяшканняў і абсталявання для вадкасцей і газаў. Герметызацыя нафтаперагоннай апаратуры.

[Ад імя легендарнага егіпецкага мудраца Гермеса Тройчы Найвялікшага, якому прыпісвалася таямнічая здольнасць шчыльна закаркоўваць пасуду.]

кампрэ́сар, ‑а, м.

Машына для сціскання газаў. [На баржы] гудзе кампрэсар, падаючы праз шлангі пад вагу паветра. Карпюк.

[Ад лац. compressus — сцісканне.]

нафтага́завы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да нафты і прыродных газаў. Нафтагазавыя рэсурсы. Нафтагазавая прамысловасць.

электрафі́льтр, ‑а, м.

Апарат для ачысткі газаў ад пылу і іншых цвёрдых прымесей пры дапамозе электрычнасці.

прамато́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Заснаваны на прынцыпе дзеяння прамога патоку вадкасцей ці газаў. Праматочны паветрана-рэактыўны рухавік.

пратубера́нец, ‑нца, м.

Спец. Яркае светлае ўтварэнне з распаленых газаў у выглядзе выступу на краі дыска Сонца.

[Ад лац. protuberare — уздымацца.]