жале́за, -а, н.
1. Хімічны элемент, цяжкі коўкі метал серабрыстага колеру, асноўная састаўная частка чыгуну і сталі.
Каваць ж.
2. Вырабы з гэтага металу.
Дахавае ж.
3. Жалезістыя рэчывы як лячэбны сродак.
У яблыках шмат жалеза.
|| прым. жале́зны, -ая, -ае (да 2 знач.).
Жалезныя вароты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́езд, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
1. гл. выехаць.
2. Месца, праз якое выязджаюць.
В. на шашу.
3. Коні з экіпажам і вупражжу (уст.).
|| прым. выязны́, -а́я, -о́е.
Выязная сесія суда (па-за месцам работы). Выязныя вароты.
В. конь (не рабочы; уст.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зако́т, ‑а, М ‑коце, м.
Франтон, звычайна з тонкага бярвення. Акенца круглае ў закоце — Вароты ластаўкам у сад. Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гуме́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гумна. Гуменныя вароты. □ Віктар прыціснуўся да сцяны пад нізкай гуменнай страхою. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Варатня́ ’адна палавіна дзвярэй ці варот’ (Шат.). Да вароты.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ко́лавараты ’вароты ў канцы вёскі’ (Бяльк., Нас. Доп.). Гл. калаварот.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыста́вы толькі мн. ’вароты’ (лаг., Жд. 3). Дэрыват ад прыста́віць < ставіць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
піро́г, ‑рага, м.
Булка, пераважна падоўжанай формы і з якой‑н. начынкай. Пірог з макам. Пірог з павідлам. □ Набліжалася свята Кастрычніка. Кожны ўспамінаў, як ён летась святкаваў гэты дзень у сябе дома, як маці вешала чыстыя фіранкі, засцілала накрухмалены кужэльны абрус, пякла смачныя пірагі. Грахоўскі.
•••
Вароты пірагамі падпёрты дзе, у каго гл. вароты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заскрыпе́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.
Пачаць скрыпець. // Скрыпнуць, праскрыпець. Вось ужо Малання пайшла на работу: Ігнат чуў, як заскрыпелі вароты. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падпёрты подпёртый;
◊ варо́ты пірага́мі п. — (дзе, у каго) ирон. ворота́ пирога́ми подпёрты (где, у кого)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)