эпапе́я ж., в разн. знач. эпопе́я;
~пе́і Гаме́ра — эпопе́и Гоме́ра;
э. грамадзя́нскай вайны́ — эпопе́я гражда́нской войны́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дзеравя́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (разм.).
1. Кавалак дрэва, драўляны брусок.
2. Штучная драўляная нага.
З вайны ў яго замест нагі д.
3. звычайна мн. Абутак на драўлянай падэшве.
Скінуў дзеравяшкі пад лаўку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вае́нны, -ая, -ае.
1. гл. вайна.
2. Які мае адносіны да абслугоўвання арміі і патрэб вайны.
Ваенная прамысловасць.
Ваеннае становішча.
На в. лад.
3. у знач. наз. вае́нны, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Тое, што і ваеннаслужачы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гайдама́к, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Украінскі казак 17 і 18 стст., удзельнік народнавызваленчай барацьбы супраць польскіх памешчыкаў.
2. Салдат нацыяналістычных атрадаў у час грамадзянскай вайны ва Украіне ў 1918—1920 гг.
|| прым. гайдама́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Кані́стра ’плоскі бак з герметычнай накрыўкай для захоўвання вадкасцей’ (ТСБМ). З ням. Kanister < лац. canistrum ’плеценая з чароту карзіна’ < ст.-грэч. κάνιστρον ’тс’ < κάννα ’трыснёг’. Запазычанне з перыяду Вялікай Айчыннай вайны (Шанскі, 2 (К), 44).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
патэнцыя́л, -у, м.
1. Фізічная велічыня, што характарызуе сілавое поле ў дадзеным пункце (спец.).
2. перан. Ступень магутнасці ў якіх-н. адносінах, сукупнасць сродкаў, неабходных для чаго-н. (кніжн.).
Ваенны п. (рэсурсы для вядзення вайны). Эканамічны п. краіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
узбрае́нне, -я, н.
1. гл. узброіцца, узброіць,
2. Зброя і боепрыпасы для вядзення вайны, бою.
Новыя віды ўзбраення.
Быць або знаходзіцца на ўзбраенні (пра зброю, якой аснашчаны войскі). Прыняць (узяць) на ў. (таксама перан.: актыўна выкарыстаць што-н.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ільго́та і (пасля галосных) льго́та, -ы, ДМ -го́це, мн. -ы, -го́т, ж.
Палёгка ў выкананні якіх-н. абавязкаў, прадастаўленне каму-н. якіх-н. пераваг.
Ільготы ўдзельнікам вайны.
Ільготы па інваліднасці.
|| прым. ільго́тны і (пасля галосных) льго́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Кліп-кліп ’перадача характэрнага скрыпу абутку на драўлянай падэшве’: «Пасля вайны хадзілі у клікатнях, клікатні гібаліся, і як ідзешß кліп‑кліп» (Сл. паўн.-зах., 477). З кантэксту відаць, што назва клікатні звязана з кліп‑кліп. Гл. кліпанікі.⇉_
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
франтаві́к, ‑а, м.
Той, хто знаходзіцца або знаходзіўся ў час вайны на фронце. [Ганна Сцяпанаўна:] — Тут адзін франтавік прыйшоў на пабыўку, бацька Вадзі Тапаркова. Кулакоўскі. Геаграфію вывучалі мы па медалях Франтавікоў, што прыйшлі з вайны. Гаўрусёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)