по́льска-белару́ска-літо́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́льска-белару́ска-літо́ўскі по́льска-белару́ска-літо́ўская по́льска-белару́ска-літо́ўскае по́льска-белару́ска-літо́ўскія
Р. по́льска-белару́ска-літо́ўскага по́льска-белару́ска-літо́ўскай
по́льска-белару́ска-літо́ўскае
по́льска-белару́ска-літо́ўскага по́льска-белару́ска-літо́ўскіх
Д. по́льска-белару́ска-літо́ўскаму по́льска-белару́ска-літо́ўскай по́льска-белару́ска-літо́ўскаму по́льска-белару́ска-літо́ўскім
В. по́льска-белару́ска-літо́ўскі (неадуш.)
по́льска-белару́ска-літо́ўскага (адуш.)
по́льска-белару́ска-літо́ўскую по́льска-белару́ска-літо́ўскае по́льска-белару́ска-літо́ўскія (неадуш.)
по́льска-белару́ска-літо́ўскіх (адуш.)
Т. по́льска-белару́ска-літо́ўскім по́льска-белару́ска-літо́ўскай
по́льска-белару́ска-літо́ўскаю
по́льска-белару́ска-літо́ўскім по́льска-белару́ска-літо́ўскімі
М. по́льска-белару́ска-літо́ўскім по́льска-белару́ска-літо́ўскай по́льска-белару́ска-літо́ўскім по́льска-белару́ска-літо́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

белору́ска белару́ска, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трася́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

1. Стрэсенае сена з саломай, якое ідзе на корм жывёле.

Падрыхтаваць карове трасянку.

2. Беларуска-рускае змешанае маўленне.

Гаварыць на трасянцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

белару́сы, ‑аў; адз. беларус, ‑а, м.; беларуска, ‑і, ДМ ‑цы; мн. беларускі, ‑сак; ж.

Адзін з усходнеславянскіх народаў, які складае асноўнае насельніцтва Беларускай ССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кусугло́бы ’касавокі’ (Бяльк.). Да касаглобы. Улічваючы балг. глоб ’вачніца’ і макед. глоб ’тс’, можна меркаваць аб старажытнай беларуска-балгара-македонскай ізалексе.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ёрш ’Acerina cernua L.’ (ТСБМ). Рус. ёрш ’тс’. Паралелі за межамі беларуска-рускага арэала невядомыя. Укр. йорш — запазычанне з рус. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сто́ма ‘аслабленне; расслабленне; зморанасць’ (ТСБМ, Бяльк., Стан.). Аддзеяслоўны назоўнік ад стамі́цца, што да тамі́ць (гл.). Беларуска-ўкраінская ізалекса, параўн. укр. сто́ма ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сэйт ’стойла для каровы’, сэ́йт, сэ́йта ’аброжак, прывязь’ (даўг., Сл. ПЗБ). Запазычанне беларуска-літоўскай кантактнай зоны, аўтары слоўніка параўноўваюць з літ. seĩtas ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Напакава́цца ’наесціся ў волю’ (Жд. 2). Ад напакава́ць ’накласці многа чаго-небудзь’, гл. пакаваць. Цікавая семантычная беларуска-польская ізаглоса, параўн. польск. дыял. (вармін.) napakówać się ’добра наесціся’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Нэ́г̌ер ’негр’ (гродз., Сл. ПЗБ). Запазычанне беларуска-літоўскай кантактнай зоны: фанетычны воблік слова дапускае ўплыў на зыходную форму негр (гл.) літ. negras ’тс’ і negeras ’нядобры, дрэнны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)