інкаса́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Службовая асоба, якая займаецца прыёмам грошай ад арганізацый і ўстаноў для здачы іх у банк, а таксама машына, якая перавозіць такую асобу.

|| прым. інкаса́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ды́лер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Асоба, фірма, банк, што займаюцца перапродажам тавараў, купляй-продажам каштоўных папер, валюты і пад. і дзейнічаюць за свой кошт і ад свайго імя.

|| прым. ды́лерскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дабанко́ўваць

‘заканчваць банкаваць - трымаць банк у картачнай гульні’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дабанко́ўваю дабанко́ўваем
2-я ас. дабанко́ўваеш дабанко́ўваеце
3-я ас. дабанко́ўвае дабанко́ўваюць
Прошлы час
м. дабанко́ўваў дабанко́ўвалі
ж. дабанко́ўвала
н. дабанко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. дабанко́ўвай дабанко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дабанко́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

эмітэ́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Спец. Той, хто ажыццяўляе эмісію ​1 (дзяржава, банк, установа.)

[Ад лац. emittens, emittentis — які выпускае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераво́д¹, -а і -у, М -во́дзе, м.

1. -у, гл. перавесці¹.

2. -а, мн. -ы, -аў. Грашовае адпраўленне праз банк, па пошце, тэлеграфе.

Адправіць грошы пераводам.

|| прым. пераво́дны, -ая, -ае (да 2 знач.).

П. бланк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

учо́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для ўчоту. Учотная картка. Учотны лісток.

2. Спец. Які звязаны з учотам вэксаляў. Учотны банк. Учотны працэнт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асігно́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Дакумент, адрасаваны банку распарадчыкам крэдыту, паводле якога банк праводзіць выплату або пералічэнне асігнаванай сумы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паступі́ць сов., в разн. знач. поступи́ть;

п. у інстыту́т — поступи́ть в институ́т;

~пі́лі зве́сткі з прадпрые́мства — поступи́ли све́дения с предприя́тия;

гро́шы ~пі́лі ў банк — де́ньги поступи́ли в банк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэпазі́т, ‑у, М ‑зіце, м.

Грошы або каштоўныя паперы, якія ўносяцца ў крэдытную ўстанову (банк, натарыяльную кантору і пад.) для перадачы іх крэдытору або для хавання.

[Ад лац. depositum — рэч, здадзеная для хавання.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэнтра́льны в разн. знач. центра́льный;

~ная ву́ліца — центра́льная у́лица;

ц. камітэ́т — центра́льный комите́т;

~нае пыта́нне — центра́льный вопро́с;

ц. банк — центра́льный банк;

○ ~ная нерво́вая сістэ́ма — центра́льная не́рвная систе́ма;

~ная сіме́трыя — мат. центра́льная симметри́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)