валачэ́нне, ‑я, н.

Спец. Апрацоўка металу шляхам працягвання праз конусападобныя адтуліны. Валачэнне дроту, труб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

педыкю́р, ‑у, м.

Гігіенічная апрацоўка ступней ног (чыстка, паліраванне ногцяў, выдаленне мазалёў і інш.).

[Фр. pédicure ад лац. pes, pedis — нага і curare — клапаціцца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́чынка ’апрацоўка скуры’ (Янк. III). Ад вы́чыніць < чыніць *’дубіць, апрацоўваць скуры’; параўн. укр. чинити, рус. дыял. паўдн. чинить ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лесазаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Завод, на якім адбываецца пачатковая апрацоўка лесу (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мерсерыза́цыя, ‑і, ж.

Спец. Апрацоўка пражы растворам едкага натру для павышэння яе моцнасці і шаўкавістасці.

[Ад імя хіміка Джона Мерсера.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасло́йны, ‑ая, ‑ае.

Які робіцца асобнымі слаямі, па слаях. Паслойная апрацоўка глебы. Паслойная здабыча торфу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вулканіза́цыя, ‑і, ж.

Хімічная апрацоўка матэрыялаў для таго, каб падаць ім пругкасць, трываласць і пад. уласцівасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадпасяўны́, ‑ая, ‑ое.

Які бывае перад сяўбою, папярэднічае сяўбе. Перадпасяўная культывацыя. Перадпасяўная апрацоўка насення. Перадпасяўны перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пескаструме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які дзейнічае або ажыццяўляецца пры дапамозе моцнага струменя пяску. Пескаструменны апарат. Пескаструменная апрацоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электратэрмі́чны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з выкарыстаннем цеплаты, якую вылучае электрычны ток. Электратэрмічныя ўстаноўпі. Электратэрмічная апрацоўка вырабаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)