дыстрыбуты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да дыстрыбуцыі.

•••

Дыстрыбутыўны аналіз — метад лінгвістычнага даследавання, заснаваны на дыстрыбуцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінтаксі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сінтаксісу. Сінтаксічны аналіз сказа. Сінтаксічныя правілы. Сінтаксічны лад беларускай мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

коли́чественный ко́лькасны;

коли́чественный ана́лиз хим. ко́лькасны ана́ліз;

коли́чественные числи́тельные грам. ко́лькасныя лічэ́бнікі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шліхавы́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які мае адносіны да шліху. Шліхавы аналіз. // Які з’яўляецца шліхам. Шліхавое золата. Шліхавая плаціна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супаста́віць, -ста́ўлю, -ста́віш, -ста́віць; -ста́ўлены; зак., каго-што.

Параўноўваючы, суаднесці адзін з адным для атрымання якога-н. вываду.

С. паказанні сведак.

|| незак. супастаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. супастаўле́нне, -я, н.

|| прым. супастаўля́льны, -ая, -ае.

С. метад даследавання.

С. аналіз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мікраскапі́чны, -ая, -ае.

1. Зроблены, даследаваны пры дапамозе мікраскопа.

М. аналіз.

2. Вельмі малы, які можна ўбачыць толькі пад мікраскопам.

Мікраскапічныя клеткі.

3. перан. Вельмі маленькі, нязначны па велічыні, памерах.

Мікраскапічная дэталь.

|| наз. мікраскапі́чнасць, -і, ж. (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дысперсі́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дысперсіі. Дысперсійныя прызмы. Дысперсійны аналіз. // У якім знаходзяцца часцінкі раздробленага рэчыва. Дысперсійнае асяроддзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пылко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пылку (у 2 знач.); які змяшчае ў сабе пылок. Пылковы аналіз. Пылковы мяшочак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

люмінесцэ́нтны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да люмінесцэнцыі, звязаны з ёю, заснаваны на люмінесцэнцыі. Люмінесцэнтная лямпа. Люмінесцэнтнае асвятленне. Люмінесцэнтны аналіз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прааналізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што.

Зрабіць аналіз. — За цябе, брат, аб’ектыў працуе, а мне трэба самому ўсё прааналізаваць, запісаць. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)