рабко́р, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рабко́р, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разгру́зчык, ‑а,
1.
2. Прыстасаванне для разгрузкі чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раклі́ст, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
электразва́ршчык, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ро́бат ’аўтамат, які выконвае складаныя дзеянні, падобныя да дзеянняў чалавека’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ніза́льшчык, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мары́льшчык, ‑а,
1. Чалавек, які займаецца марэннем насякомых, мышэй і пад.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэпо́вец, ‑поўца,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дахаўшчы́к, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
авары́йшчык, ‑а,
1. Той, хто нясе аварыйную службу, ліквідуе аварыі.
2. Нядбайны
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)