Ня́шы ’каромысел’ (Сл. ПЗБ). Паводле Грынавяцкене (LKK, 22, 193), з літ. nė̃šiai ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пампу́шачка (З нар. сл.) ’пупышачка’. З польск. pępyszek ’тс’. Змена роду паводле пупышка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пераку́льшчык ’адступнік, здраднік, рэнегат’ (Др.-Падб.). Да пераку́льваць (гл.). Утворана паводле перакі́нчык (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скабапу́тра ‘падкіслены суп’ (даўг., Сл. ПЗБ). Паводле аўтараў слоўніка, з літ. skābputra ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трантава́ты ’вуграваты’ (Нас.). З польск. trędowaty ’пракажоны’ — у выніку пераносу значэння паводле падабенства.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

накле́йка, ‑і, ДМ ‑клейцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. наклеіць.

2. Этыкетка, ярлык і пад., якія наклеены на што‑н. Фабрычная наклейка. Чамадан з наклейкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсе́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. падсячы, падсекчы (у 1, 2 і 4 знач.).

2. Спец. Насечанае месца на сасне для збору смалы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палу́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. палудзіць (у 1 знач.); луджэнне.

2. Сплаў волава са свінцом, які ўжываецца для пакрыцця металічных вырабаў; луда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарэ́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. нарэзаць (у 4–9 знач.).

2. Вінтавыя канаўкі, разьба, якія робяцца звонку або ўнутры прадмета. Вінтавая нарэзка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыма́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прымазваць — прымазаць.

2. У азартных гульнях — грошы, якія дадаюцца кім‑н. да стаўкі якога‑н. іграка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)