Танана́ ’гурт, натоўп, чарада’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Танана́ ’гурт, натоўп, чарада’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тарпа́н ’дзікі конь, які вадзіўся ў Еўропе і быў вынішчаны ў канцы XIX ст.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пажуі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нікаці́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да нікаціну.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пітэка́нтрап, ‑а,
Найбольш ранні выкапнёвы прадстаўнік групы старажытных людзей, які захаваў у
[Грэч. píthēcos — малпа і ántrōpos — чалавек.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
правакацы́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да правакацыі; які змяшчае ў
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вазелі́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да вазеліну.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лімоннакі́слы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лімоннай кіслаты; які змяшчае ў
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
злачы́нны, ‑ая, ‑ае.
Які зрабіў злачынства, парушыў закон.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іхтыёлавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да іхтыёлу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)