цестаме́с, ‑а, м.

Апарат для замешвання цеста. Аўтаматычны цестамес. Механічны цестамес. // Рабочы, які замешвае цеста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чаўно́чнік, ‑а, м.

Рабочы ткацкай вытворчасці, які прыводзіць у рух чаўнок ці сочыць за чаўнаком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чо́веншчык, ‑а, м.

У ткацкай вытворчасці — рабочы, які прыводзіць у рух чаўнок, пазірае за чаўнаком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́зчык¹, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Майстар па мастацкай разьбе; разьбяр.

Р. па дрэве, па косці, па мармуру.

2. Рабочы, які займаецца рэзкай чаго-н. (спец.).

Р. паперы.

|| ж. рэ́зчыца, мн. -ы, -чыц.

|| прым. рэ́зчыцкі, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ву́гальшчык, ‑а, м.

1. Работнік вугальнай прамысловасці.

2. Той, хто вырабляе драўняны вугаль. // Рабочы вугальнага склада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́дравы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кадраў. Кадравая служба. Кадравы рабочы.

•••

Кадравае войска гл. войска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́лі, нескл., м.

Некваліфікаваны рабочы (насільшчык, грузчык, возчык) у некаторых краінах Усходняй і Паўднёва-Усходняй Азіі.

[Інд. kuli — заработкі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нава́льшчык, ‑а, м.

Той, хто навальвае што‑н.; рабочы ў шахце, які нагружае ваганеткі вугалем, рудой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які абслугоўвае рол (у 3 знач.) і ведае працэсам размолу папяровай масы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смалі́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца смаленнем ​1 чаго‑н.; той, хто смаліць ​1 што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)