флекты́ўны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да флексіі, утварае формы пры дапамозе флексіі. Флектыўны лад мовы.
•••
Флектыўныя мовы — мовы, якія ўтвараюць формы слоў пры дапамозе флексій (у тым ліку і пры дапамозе ўнутраных флексій).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бра́мнік, ‑а, м.
Уст. Вартаўнік, дзяжурны пры браме, пры ўваходзе куды‑н. Брамнік з грукатам адчыніў перад возам браму. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аэро́н, ‑у, м.
Лекавы процірвотны сродак, які ўжываецца пры марской і паветранай хваробах, пры рвоце ў цяжарных жанчын і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
краваха́рканне, ‑я, н.
Выдзяленне крыві разам з макротай пры туберкулёзе лёгкіх, горла, а таксама пры некаторых захворваннях сардэчна-сасудзістай сістэмы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а³, часц.
1. Ужыв. як пытальны водгук на зварот або пры перапытванні недачутага. —
Гэй, уставай! — А? Чаго?
2. Ужыв. пры паўторным звароце да каго-н. з мэтай прыцягнуць увагу.
Сынок, а сынок... уставай!
3. Ужыв. ў пачатку рэплікі, якой пачынаецца гутарка, для ўзмацнення выразнасці, пераканаўчасці.
А як нам будзе добра!
А чаму ў вас цёмна?
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
узры́ў, -ы́ву, мн. -ы́вы, -ы́ваў, м.
1. Імгненны распад рэчыва, які суправаджаецца ўтварэннем моцна нагрэтых, з высокім ціскам газаў, а таксама гук, які ўзнікае пры такім разбурэнні; выбух.
У. газаў.
У. бомбы.
2. Разбурэнне чаго-н., зробленае пры дапамозе такога распаду рэчываў.
У. скалы.
3. перан., чаго. Раптоўнае бурнае праяўленне чаго-н.
У. смеху.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сустрэ́чны, -ая, -ае.
1. Які рухаецца насустрач.
С. цягнік.
С. вецер.
Ніхто з сустрэчных (наз.) не спыніўся.
2. Які адбываецца пры сустрэчы, пры руху з двух бакоў.
С. бой.
С. агонь.
3. Які даецца ў адказ на што-н.
С. план.
◊
Першы сустрэчны — хто трапіцца, выпадковы.
Сустрэчны (наз.) і папярэчны — любы без разбору чалавек, усякі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заклінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., што.
Замацаваць пры дапамозе кліна.
З. тапарышча.
|| незак. закліно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. закліно́ўванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кватар’е́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
Ваеннаслужачы, які пры пераводзе вайсковай часці пасылаўся ўперад для падрыхтоўкі кватэр для вайскоўцаў.
|| прым. кватар’е́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
здаро́ўкацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).
Вітаць адзін аднаго пры сустрэчы.
З. за руку.
|| зак. паздаро́ўкацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. здаро́ўканне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)