загру́зчык, ‑а, м.

1. Рабочы, заняты загрузкай домны, плавільнай печы і пад.

2. Загрузачны апарат або машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збожжапу́льт, ‑а, М ‑льце, м.

Машына для ачысткі і сартавання, а таксама для перагрузкі і сушкі збожжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зерняпу́льт, ‑а, М ‑льце, м.

Машына для ачысткі і сарціроўкі, а таксама для перагрузкі і сушкі зерня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каменедрабі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для драблення камення і інш. горных парод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесацяга́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для выцягвання з вады і перамяшчэння бярвення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікрарухаві́к, ‑а, м.

Машына малых памераў і магутнасці, якая пераўтварае якую‑н. энергію ў механічную. Рэактыўны мікрарухавік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набі́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да набіўкі; які служыць, прызначаны для набіўкі. Набівачная машына. Набівачны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прая́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаецца, служыць для праяўлення адбіткаў на плёнцы, пласцінцы. Праявачная машына. Праявачныя прыборы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

райко́маўскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да райкома. Райкомаўская машына. // Які працуе ў райкоме. Райкомаўскі работнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расадасаджа́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для пасадкі расады агародніны і кармавых культур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)