Verbum

насыпны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які насыпаецца куды‑н. Насыпны грунт.

2. Утвораны шляхам насыпання. Замак быў пабудаваны на насыпной гары. «Беларусь».

пазабяга́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Забегчы куды‑н. — пра ўсіх, многіх. Пазабягалі авечкі ў чужы двор. Пазабягалі дзеці за будынкі.

папрыця́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Прыцягнуць, даставіць куды‑н. усё, многае або ўсіх, многіх. Папрыцягваць жэрдкі ў двор.

перапы́рхнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Успырхнуўшы, пераляцець цераз што‑н., куды‑н. Вось .. [дзяцел] з шумам перапырхнуў на суседняе дрэва. В. Вольскі.

прыпха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; каго-што.

Разм. Пхаючы, штурхаючы, прысунуць, даставіць куды‑н. Прыпхаць скрыню да сценкі. Прыпхаць машыну ў гарам.

рассаба́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Разм. Разбэсціцца, распусціцца. І так рассабачыўся [Пракоп], што пасля ўжо куды сам захоча, туды і ідзе. Вітка.

служы́вы, ‑ага, м.

Абл. Салдат, ваеннаслужачы. — Сядай, служывы, пагрэемся, — запрасіў Язэпа чалавек. Асіпенка. — Куды ідзеш, служывы? — пытаецца поп у салдата. Якімовіч.

чамада́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да чамадана. Чамаданны замок. Чамаданная скура.

•••

Чамаданны настрой (жарт.) — паходны настрой перад ад’ездам куды‑н.

шлакаві́к, ‑а, м.

Спец. Спецыяльная камера ў ніжняй частцы мартэнаўскай печы, куды пры плаўцы руды збіраецца пыл і дробныя часцінкі шлаку.

-не́будзь, часціца.

Ужываецца як другая частка неазначальных займеннікаў і прыслоўяў, напрыклад: хто-небудзь, што-небудзь, які-небудзь, куды-небудзь, дзе-небудзь.