зубны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да зуба. Зубны нерв. Зубны боль. // Прызначаны для догляду, зберажэння зубоў. Зубны парашок. Зубная шчотка. // Які мае адносіны да лячэння зубоў. Зубны ўрач. Зубны кабінет.
2. Які вымаўляецца пры ўдзеле зубоў (пра гукі). Зубны зычны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грана́тавы 1, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да граната 1. Гранатавае дрэва.
2. Ярка-чырвоны, колеру граната 1 (у 2 знач.).
грана́тавы 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гранату 2. // Зроблены з гранату, упрыгожаны гранатам. Гранатавая брошка. Гранатавы бранзалет. Гранатавы пярсцёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рамо́нтны 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рамонту 1, прызначаны для рамонту 1. Рамонтныя работы. Рамонтны завод. □ З Вербава .. [Чарняхоўскі] падаўся на чыгунку і стаў працаваць рамонтным рабочым. Мележ.
рамо́нтны 2, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да рамонту 2. Рамонтны маладняк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
семіна́рскі 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да семінара. Семінарскія заняткі.
семіна́рскі 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да семінарыі, семінарыстаў. Семінарская адукацыя. □ [Поп] успамінаў якую-небудзь, з юнацкіх яшчэ год сваіх, семінарскую песеньку. Чорны. // Уласцівы семінарыстам, такі, як у семінарыстаў. Семінарскі жаргон.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
се́мявы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да семя (у 1 знач.), заключае ў сабе семя. Семявыя каробачкі.
2. Які мае адносіны да семя (у 3 знач.). Семявы канацік. // Які выпрацоўвае або мае ў сабе семя (у 3 знач.). Семявыя залозы. Семявая вадкасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тра́лавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да трала (у 1 знач.). Тралавы трос. // Які выконваецца тралам. Тралавая лоўля. // Забяспечаны тралам; які займаецца траленнем. Тралавае судна.
2. Які мае адносіны да тральшчыка; прызначаны для тральшчыкаў (у 1, 3 знач.). Тралавы флот. Тралавая база.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маяра́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да маярану. Маяранавы цвет. // Атрыманы, здабыты з маярану. Маяранавы алей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
меда́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да медаля; звязаны з вырабам медалёў. Медальная стужка. Медальны цэх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мерыно́савы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да мерыноса. Мерыносавая воўка. // Зроблены з воўны мерыноса. Мерыносавая тканіна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
месца...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны да месца, прасторы, напрыклад: месцазнаходжанне, месцапражыванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)