Verbum

разгро́м, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разграміць. // Сляды, вынік гэтага дзеяння. На двары поўны разгром. Шмат друзу, растаптаныя гільзы ад патронаў. Гурскі.

разлажэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. разлажыць ​² і стан паводле знач. дзеясл. разлажыцца ​².

2. Маральнае падзенне, упадак. Бытавое разлажэнне.

размі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Дзеянне паводле дзеясл. размінаць — размяць (у 2 знач.) і размінацца — размяцца (у 2 знач.).

сёрбанне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. сёрбаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Стала чуваць нечае сапенне, потым сёрбанне з лыжкі. Ермаловіч.

ско́ўка, ‑і, ДМ скоўцы; Р мн. скован; ж.

1. Разм. Дзеянне паводле дзеясл. скаваць (у 2 знач.).

2. Тое, што і скоў.

ску́пка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. скупліваць, скупляць — скупіць (у 1 знач.).

2. Разм. Пункт скупкі; камісійны магазін.

сядло́ўка, ‑і, ДМ ‑лоўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. сядлаць.

2. Спосаб, якім сядлаецца конь; характар сядлання. Спартыўная сядлоўка. Паходная сядлоўка.

трук, ‑а, м.

1. Лоўкі, эфектны прыём, нумар. Акрабатычны трук. Кінематаграфічны трук. Танцавальны трук.

2. перан. Лоўкія штукі; нечаканы ўчынак, дзеянне. Дыпламатычны трук.

[Фр. truc.]

узнаўле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. узнаўляць — узнавіць.

2. У эканоміцы — пастаяннае паўтарэнне, бесперапыннае аднаўленне працэсу вытворчасці. Простае ўзнаўленне. Расшыранае ўзнаўленне.

узнясе́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. узносіць — узнесці (у 2, 3 знач.), узносіцца — узнесціся (у 1 знач.).

2. Адно з царкоўных свят.