нарака́нне, ‑я,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нарака́нне, ‑я,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нацэ́нка, ‑і,
1.
2. Сума, на якую павышана цана чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падме́ска, ‑і,
1.
2. Тое, што падмешваюць у што‑н., да чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паскарэ́нне, ‑я,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перазара́дка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перафразо́ўка, ‑і,
1.
2. Тое, што перафразавана, перафразаваныя словы, выразы і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прабачэ́нне, ‑я,
1.
2. Дараванне віны; паблажлівасць за правіннасць.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прадаўжэ́нне, ‑я,
1.
2. Тое, што наступае непасрэдна за чым‑н.; працяг.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыклёпка, ‑і,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пры́куп, ‑у,
1.
2. У некаторых картачных гульнях — карты, якія атрымліваюць у дадатак да здадзеных.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)