саву́чань, ‑чня, м.

Той, хто вучыцца або вучыўся разам з кім‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саўлада́льнік, ‑а, м.

Той, хто сумесна з кім‑н. валодае чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суапяку́н, ‑апекуна, м.

Чалавек, які выконвае абавязкі апекуна сумесна з кім‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпегава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; незак.

Разм. Тайна сачыць за кім‑н.; шпіёніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прыслу́га ’паслуга’ (Нас.), таксама прыслуга́ч ’той, хто прыслужваецца перад кім-небудзь’ (ТСБМ), прыслуга́цель ’тс’ (ТС). Гл. слуга, служачы. Параўн. яшчэ польск. przysługa ’паслуга’, адкуль, відаць, улічваючы рэдкасць ужывання, гэтае значэнне ў беларускай мове.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ажані́ць (каго, з кім) сов. жени́ть (на ком);

без мяне́ мяне́ ажані́лі — без меня́ меня́ жени́ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падражні́цца (з кім) сов., разг.

1. подразни́ть (кого);

2. (дать повод надеяться) посули́ть (кому), пообеща́ть (кому)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паклапаці́цца сов.

1. (аб кім, чым) позабо́титься, пораде́ть (кому, чему, о чём); призре́ть (кого);

2. похлопота́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заціка́віцца, -ка́ўлюся, -ка́вішся, -ка́віцца; зак., кім-чым.

Праявіць, адчуць цікавасць да каго-, чаго-н.

З. музыкай.

|| незак. заціка́ўлівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. заціка́ўленасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кіраўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Асоба, якая кіруе кім-, чым-н.

К. вытворчага аб’яднання.

|| ж. кіраўні́ца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. кіраўні́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)